Wn2
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 251-252

1 łuk w A i Wn2

2 łuki w Wn1 (odczyt dosłowny→WfWa)

Łuk Wn1 jest zapisany niejednoznacznie – łuk na końcu linii tekstu (t. 251) sugeruje kontynuację, ale w t. 252 łuk biegnie od 1. nuty. Notacja Wf (→Wa) dowodzi, że bez wglądu w A, zapis Wn1 interpretowano jako dwa rozdzielone łuki.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn, Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.