Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 236

Utwór: op. 42, Walc As-dur

Ćwierćnuta w Wa, możliwa interpretacja Wf0 (→Wf)

ćwierćnuta=TGTU

Ósemka w Wn – inna interpretacja Wf0 (→Wfn)

..

W Wf (→Wfn) 3. akord l.r. ma wartość ćwierćnuty, choć wpisana została po nim pauza ósemkowa. Ten ewidentny błąd można interpretować na dwa sposoby:

  • sztycharz omyłkowo umieścił pauzę zamiast klucza basowego (por: sąsiednia uwaga);
  • sztycharz mógł przeoczyć zarówno chorągiewkę ósemki, jak i zmianę klucza.

Ponieważ w podobnych sytuacjach w Walcu w l.r. występują ćwierćnuty, za bardziej prawdopodobną uważamy pierwszą możliwość.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wn

t. 236

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

a1 w akordzie w KG (→Wn1)

!!!   miniat: ten akord, tylko dolna 5-linia.              EZnieU

f1 w Wf (→Wa) i Wn2

TGTU

..

Wersja KG (→Wn1) jest z pewnością błędna – nieusprawiedliwione prowadzeniem głosów dublowanie uderzenia tej samej nuty (a1) przez l.r. jest pianistycznym nonsensem. Warto zauważyć, że kopista początkowo napisał akord o prawidłowej rozpiętości oktawy, jednak z podwójnym błędem "tercjowym" – a-c1-es1-a1. Następnie poprawił się, ale tylko połowicznie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Błędy KG , Poprawki KG

t. 236

Utwór: op. 19, Bolero

Rytm podwójnie punktowany w Wf (→Wa)

Rytm punktowany w Wn

..

Na pierwszej ćwierćnucie taktu Wn ma rytm . Jest to prawdopodobnie wersja pierwotna, skorygowana przez Chopina na ostatnim etapie powstawania Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 236-240

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcenty długie w A

!!!   miniat: nic.            TGTU (12 akcentów w 3 taktach (236, 238, 240)

Długie i krótkie akcenty w Wn1

!!!   miniat: nic.         w pr.r. 226 dwa długie i 2 krótkie, 228 nic, 230 trzy długie i krótki

 i różne akcenty w Wf

236: , nic, dwa krótkie;     238: nic;    240: trzy długie i krótki

, krótkie i pionowe akcenty w Wa

236:  długości wiązania, nic, dwa krótkie; 238 nic;      240: cztery pionowe

Krótkie akcenty w Wn2

12 akcentów

..

Wszystkie akcenty pr.r. w t. 236, 238 i 240 są zapisane wyraźnie i niewątpliwie długie. Mimo to w Wn1 pominięto znaki w t. 238, a pozostałe odtworzono niedokładnie – dwa ostatnie akcenty w t. 236 i ostatni w t. 240 są krótkie. W Wf i Wa pozostawiono bez znaków t. 238, a zapis pozostałych uległ dalszym zniekształceniom – w t. 236 pierwszy akcent przybrał postać  obejmującego trzy (Wf) lub cztery (Wa) szesnastki, a drugi pominięto, zaś w t. 240 w Wa użyto pionowych akcentów.
W Wn2 wszystkie akcenty A w tych taktach odtworzono jako krótkie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładności Wn , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 236

Utwór: op. 19, Bolero

Oktawa w Wf (→Wa)

Akord z d1 w Wn

..

Wersja Wn to najprawdopodobniej pomyłka – por. analogiczny t. 124, a także 90 i 202. Podobnego, charakterystycznego zwrotu użył Chopin wielokrotnie w Polonezie Es op. 22, np. w t. 64 i 66, a później także w Polonezie fis op. 44, t. 29 i 55.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn