mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Tekst główny
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 236-240

Akcenty długie w A

!!!   miniat: nic.            TGTU (12 akcentów w 3 taktach (236, 238, 240)

Długie i krótkie akcenty w Wn1

!!!   miniat: nic.         w pr.r. 226 dwa długie i 2 krótkie, 228 nic, 230 trzy długie i krótki

 i różne akcenty w Wf

236: , nic, dwa krótkie;     238: nic;    240: trzy długie i krótki

, krótkie i pionowe akcenty w Wa

236:  długości wiązania, nic, dwa krótkie; 238 nic;      240: cztery pionowe

Krótkie akcenty w Wn2

12 akcentów

Wszystkie akcenty pr.r. w t. 236, 238 i 240 są zapisane wyraźnie i niewątpliwie długie. Mimo to w Wn1 pominięto znaki w t. 238, a pozostałe odtworzono niedokładnie – dwa ostatnie akcenty w t. 236 i ostatni w t. 240 są krótkie. W Wf i Wa pozostawiono bez znaków t. 238, a zapis pozostałych uległ dalszym zniekształceniom – w t. 236 pierwszy akcent przybrał postać  obejmującego trzy (Wf) lub cztery (Wa) szesnastki, a drugi pominięto, zaś w t. 240 w Wa użyto pionowych akcentów.
W Wn2 wszystkie akcenty A w tych taktach odtworzono jako krótkie.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wa, Błędy Wf, Niedokładności Wn, Błędy Wn, Adiustacje Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.