- « Poprzednia
- 1
- …
- 2909
- 2910
- 2911
- 2912
- 2913
- 2914
- 2915
- …
- 3540
- Następna »
t. 236
|
Utwór: op. 19, Bolero
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfS |
||||||||
t. 236-237
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
W Wn1 łuk w t. 236, na końcu linii, wskazuje kontynuację, czego jednak nie potwierdza łuk w t. 237. Ten niejednoznaczny zapis został zinterpretowany zarówno w Wf (→Wa), jak i w Wn2 w sposób sprzeczny z pisownią A. Warto zauważyć, że zgodność z A łuku Wn1 w t. 236 to rezultat intensywnej korekty – pierwotnie cała linijka (t. 232-236) miała jednotaktowe łuki. Przy tym ślady zmian w t. 235-236 stały się z czasem tak wyraźne, że w Wn1a dokonano ponownego sztychu w tym miejscu. Efektem ubocznym tego retuszu było pominięcie kreseczek wyznaczających zasięg działania przenośnika oktawowego w końcówce t. 236. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Korekty łuków Koncertu f w Wn1 |
||||||||
t. 236-237
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
W autentycznych źródłach nie ma znaku po w t. 235. Jest to prawdopodobnie przeoczenie, dość częste na końcu strony (t. 236 jest ostatni na stronie A). Moment zdjęcia pedału sprecyzowano w Wa, co niemal na pewno jest jednak rutynową adiustacją. Zdaniem redakcji, możliwy jest także inny scenariusz, w którym to znak w t. 237 został w A wpisany pomyłkowo, bez uwzględnienia kontekstu poprzednich taktów, opartych przecież na tym samym akordzie. Wykonanie t. 235-237 na jednym pedale brzmi naturalnie i współgra ze znakami uplastyczniającymi wznosząco-opadający rysunek figuracji pr.r. Z tego względu w tekście głównym pozostawiamy uwzględnienie zmiany pedału na początku t. 237 do decyzji wykonawcy. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Brak znaku zdjęcia pedału |
||||||||
t. 236
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
W A (→Wn1→Wf) nie ma obniżającego g2 na ges2. Oczywistą niedokładność poprawiono w Wa i Wn2. W Wa dodano także przed fes3, niekonieczny według ówczesnych reguł obowiązywania przygodnych znaków chromatycznych. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności A |
||||||||
t. 236
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Cztery pionowe kreseczki wpisane do WfD, być może przez Chopina, odtwarzamy jako kliniki, gdyż tak na ogół wyglądają w autografach Chopinowskie kliniki. Nie wydaje się jednak, by Chopin miał tu rzeczywiście na myśli staccato (nie mówiąc o staccatissimo). Znaki te należy najprawdopodobniej odczytywać łącznie z łukiem, jako wskazówkę artykulacji portato, zbliżonej do tej, którą kompozytor zazwyczaj oznaczał kropkami pod łukiem, jak np. w t. 231. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 2909
- 2910
- 2911
- 2912
- 2913
- 2914
- 2915
- …
- 3540
- Następna »