Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 230

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcenty długie w A, interpretacja kontekstowa

!!!   miniat: pół taktu, tylko górna 5-linia, bez łuku.          TGTU (3 pierwsze akcenty długie)

Krótki akcent w Wn1 (→WfWa)

tylko drugi i to krótki

Krótkie akcenty w Wn2

jak TGTU, tylko krótkie

..

W tym takcie nie jest jasne, jaki rodzaj akcentów Chopin miał na myśli – w A pierwsze dwa można inerpretować jako długie lub krótkie, trzeci jest długi, a czwarty krótki. Porównanie z analogicznymi taktami – patrz t. 226, pozwala rozstrzygnąć wątpliwość na rzecz akcentów długich. Czwarty z nich omawiamy osobno ze względu na niejasne umiejscowienie tego znaku.

W Wn1 (→WfWa) pominięto pierwszy i trzeci akcent, co poprawiono w Wn2. Wszystkie akcenty w wydaniach są krótkie, choć znak w Wf mógłby być uznany za długi.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 230

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

as w A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: ta co przy akcentach, z akcentem długim TGTU, bez łuków.                  Tu as zamiast f

f w A (interpretacja kontekstowa) i Wn (→WfWa)

TGTU

..

Zapisana w A nuta as (11. szesnastka) to najprawdopodobniej pomyłka Chopina (tzw. błąd tercjowy). Nutę skorygowano na f już w Wn1 (→WfWa, →Wn2) i jest całkiem prawdopodobne, że zrobił to sam Chopin.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy A , Autentyczne korekty Wn

t. 230

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

f w A (→Wn) i Wa

!!!   miniat: ta co w 3. grupie.               TGTU (f)

as w Wf

..

W wersji Wf można widzieć korektę Chopina, gdyż as jako przedostatnia nuta sensownie łączy się z 1. akordem następnego taktu. Argument, przytoczony w uwadze dotyczącej poprzedniej figury, sugeruje tu jednak błąd tercjowy, zdaniem redakcji bardziej prawdopodobny. Za błąd uznano to już w Wa, w którym as zmieniono na f

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błąd tercjowy , Autentyczne korekty Wf

t. 230

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

m.s. nad ges1 w A i Wa

!!!   miniat: 3. czwórka szesnastek, tylko górna 5-linia, b i f przenieść na górną              TGTU

m.s. w połowie taktu w Wn (→Wf)

nad 9. szesnastką taktu

..

Wskazówka, by ges1 wykonać l.r., została w Wn (→Wf) przeniesiona na początek 2. połowy taktu. Porównanie z analogicznymi t. 226, 234, 236, 238 i 240 dowodzi, że jest to błąd. Właściwego podziału na ręce domyślono się w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn

t. 230

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Bez znaku w A (→Wn)

!!!   miniat: nic.                              Tu pusta klisza 

Akcent w Wf (→Wa)

..

Brak w A (→Wn) akcentu nad ges1 musi być uznany za niedopatrzenie Chopina – akcenty występują w pięciu pozostałych podobnych taktach. Rozproszenie uwagi kompozytora mogło być spowodowane poprawkami w tym miejscu. Znak dodany w Wf (→Wa) jest najprawdopodobniej efektem korekty Chopina, choć można się dziwić, dlaczego kompozytor – skoro już zajął się akcentami w tym takcie – nie uzupełnił pozostałych braków.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf