Zagadnienia : Błąd tercjowy

t. 59

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W Wf popełniono tu szczególny rodzaj błędu tercjowego –  przed 5. akordem umieszczony jest na wysokości ges zamiast es. Oczywistego błędu nie powtórzono w Wa. Znak na właściwej wysokości został dopisany w WfD.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dopiski WfD , Błąd tercjowy

t. 84

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

e-g w A i WfD

!!!   miniat: 2 ósemki, tylko dolna 5-linia.                  TGTU

c-e w Wn (→WfWa)

..

Wersja wydań jest niewątpliwie błędna, o czym świadczy przywracająca tekst A Chopinowska poprawka w WfD.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Błędy Wn , Błąd tercjowy

t. 98

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Bez c2 w A i Wn2

!!!   miniat: 3 ostatnie ósemki, tylko dolna 5-linia, bez łuku.               Tu pusta klisza 

c2 w Wn1

EZTU bez łuku (sama główka)

c2 przetrzymane w Wf (→Wa)

EZTU (główka i łuk)

..

Dodatkowa nuta c2 mogła być dodana przez Chopina w korekcie Wn1 (→WfWa). Rysunek melodyczny akompaniamentu, w którym druga ósemka każdej pary położona jest wyżej niż poprzedzający dwudźwięk lub akord, sugeruje, że nuta ta prawdopodobnie miała być przetrzymana, co zostało następnie zrealizowane w korekcie Wf (→Wa). Niewykluczone też, że dodatkowe c2 zostało w Wn1 wydrukowane pomyłkowo i pozostawione niepotrzebnie po dodaniu właściwej nuty, as1 (błąd tercjowy). Łuk przetrzymujący tę nutę, dodany w korekcie Wf (→Wa) i eliminujący jej powtarzanie, byłby wówczas "uproszczoną korektą", jakie zdarzały się w utworach Chopina, np. w Polonezie c op. 40 nr 2, t. 125. W Wn2 przywrócono wersję A.

W tekście głównym podajemy wersję Wf jako zamierzoną lub akceptowaną przez Chopina. Wersję A można uważać za równorzędny wariant, natomiast wersja Wn1 jest niemal na pewno błędna.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn , Połowiczne korekty

t. 230

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

as w A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: ta co przy akcentach, z akcentem długim TGTU, bez łuków.                  Tu as zamiast f

f w A (interpretacja kontekstowa) i Wn (→WfWa)

TGTU

..

Zapisana w A nuta as (11. szesnastka) to najprawdopodobniej pomyłka Chopina (tzw. błąd tercjowy). Nutę skorygowano na f już w Wn1 (→WfWa, →Wn2) i jest całkiem prawdopodobne, że zrobił to sam Chopin.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy A , Autentyczne korekty Wn

t. 230

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

f w A (→Wn) i Wa

!!!   miniat: ta co w 3. grupie.               TGTU (f)

as w Wf

..

W wersji Wf można widzieć korektę Chopina, gdyż as jako przedostatnia nuta sensownie łączy się z 1. akordem następnego taktu. Argument, przytoczony w uwadze dotyczącej poprzedniej figury, sugeruje tu jednak błąd tercjowy, zdaniem redakcji bardziej prawdopodobny. Za błąd uznano to już w Wa, w którym as zmieniono na f

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błąd tercjowy , Autentyczne korekty Wf