mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 168

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Zapis A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, 1. połowa taktu, tylko dolna 5-linia.             EZnieU1 (bez łuku) + EZTU (z łukiem)

A (prawdopodobna interpretacja→Wn→Wf,Wa,Ww)

! miniat: wycinek Wn.                          EZTU

A, możliwa interpretacja

! miniat: Corel.                      EZnieU1 bez 2. kropki przedłużającej f
..

W 1. połowie taktu Chopin zapisał w A dwie wersje legata harmonicznego, nałożone na siebie – przetrzymanie B jako ćwierćnuty i f jako ćwierćnuty z 2 kropkami (jak na początku następnego taktu) oraz przetrzymanie B jako półnuty (jak w pozostałych sąsiednich figurach). Wersje te były przypuszczalnie wpisane w różnym czasie z zamiarem zastąpienia jednej przez drugą, co Chopin ostatecznie zapomniał zrobić. Do tekstu głównego przyjmujemy drugą wersję, naturalniej łączącą się z autentyczną, półtaktową pedalizacją, natomiast pierwszą – po usunięciu pomyłkowej 2. kropki przedłużającej ćwierćnutę f – proponujemy jako rozwiązanie alternatywne. Wersję naszego tekstu głównego mają także pierwsze wydania.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Błędy A

t. 168-170

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

2 łuki do e2 w A

! miniat: wycinek t. 169 + ćwierćnuta 170, tylko górna 5-linia.              EZTU = 2 górne łuki na 2 linijkach

Łuk do dis2 w Wn (→Ww)

EZnieU (łuk tylko 168-9)

Bez łuków w Wf i Wa

Tu bez kliszy 
..

Skrócenie górnego łuku w Wn (→Ww) to praw­dopodobnie adiustacja (tak jak 4 takty wcześ­niej), a pominięcie go – błędy Wf i Wa. Z drugiej strony, takie podwójne przeoczenie w niepowią­zanych źródłach wydaje się mało prawdopodob­ne. Możliwe zatem, że łuk został dodany w Wn1 już po sporządzeniu pozostałych wydań (patrz t. 225), a jego obecność w Ww jest wynikiem niezależnej adiustacji tego wydania, wprowa­dzo­nej na podstawie analogii z t. 164-165.

Pominięcie we wszystkich wydaniach łuku dis2-e2 w t. 169-170 to niemal na pewno przeoczenie – łuk jest w A mało widoczny.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy Ww

t. 168-169

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

..

W A nie ma kasowników przed 2. i 4. ósemką l.r. w t. 168 oraz ostatnią ósemką t. 169 – e, a1, H. Znaki dodano w Wn (→Wf,Wa,Ww).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 168

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed g2.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 168

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

cis2 i c2 w A (→Wn→Wf,Ww) i Wa2

TGTU = kaso cis2

2 c2 w Wa1
..

Wersja Wa1 z sekstą c2-a2 w połowie taktu jest z pewnością błędna. Świadczą o tym pozostałe źródła, a także  przed następną ćwierćnutą dolnego głosu – bez uprzedniego cis2 znak ten jest nieuzasadniony.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa