- « Poprzednia
- 1
- …
- 2863
- 2864
- 2865
- 2866
- 2867
- 2868
- 2869
- …
- 3530
- Następna »
t. 227-228
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Zarówno wcześniejsze rozpoczęcie łuku w wydaniach, jak i podział łuku w Wn1 to skutek niedokładności typowej dla sztycharza tego wydania. Tę drugą niedokładność poprawiono zarówno w Wf (→Wa), jak i w Wn2. Patrz też uwaga o łukach l.r. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn |
|||||||||||
t. 227-228
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Łuk l.r. sięga w A tylko do końca t. 227 (lub do początku następnego), co można tłumaczyć niedokończeniem (Chopin zapomniał dokończyć łuk) lub zaniechaniem (Chopin zrezygnował z kończenia łuku wobec łuku w pr.r.). Za tą drugą możliwością przemawia to, że aż do t. 240 żaden następny pasaż l.r. nie ma już osobnego łuku. Czy można w tej sytuacji uznać łuki Wn1 (→Wf→Wa) za inspirowane przez Chopina? Być może kompozytor dopisał w korekcie jeden łuk, który sztycharz zrealizował – ułatwiając sobie pracę – jako cztery półtaktowe łuki. W tej sytuacji w tekście głównym proponujemy przedłużenie łuku A do początku t. 229, zgodnie z najbardziej prawdopodobną interpretacją łuku pr.r. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
|||||||||||
t. 227-228
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Notacja znaków chromatycznych w tym pasażu jest w A bardzo niedokładna, zwłaszcza w partii pr.r., w której jedynie 1. połowa t. 228 ma wszystkie potrzebne znaki. Nie utrudnia to na szczęście prawidłowego odczytania tekstu. W wydaniach znaki stopniowo uzupełniano, ale dopiero Wn2 i Wa3 mają w pełni poprawny tekst. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności A |
|||||||||||
t. 227
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Chopin wpisał w A cztery bemole ostrzegawcze – trzy na początku taktu i czwarty przed des3. Znaki powtórzono w Wn, natomiast w Wf (→Wa1) pominięto bemole przed oktawą l.r. Te zaś przywrócono – zapewne na podstawie porównania z Wn1 – w Wa2 (→Wa3). W tekście głównym dodajemy jeszcze pięć znaków ostrzegawczych, przed b2, b1, c3, es3 i des2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki ostrzegawcze , Adiustacje Wf , Ostatni znak przykluczowy |
|||||||||||
t. 227
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Trzecią ósemką było w Wf początkowo fis. Był to najprawdopodobniej błąd tercjowy, poprawiony w druku. kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Błąd tercjowy , Autentyczne korekty Wf |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 2863
- 2864
- 2865
- 2866
- 2867
- 2868
- 2869
- …
- 3530
- Następna »