t. 229
Akcent na 2. szesnastce w A, odczyt dosłowny !!! miniat: ta grupa 3 szesnastek, obie pięciolinie, zwężone w pionie, bez pedału. EZnieU (akcent i łuk) |
||
Akcenty na 2. i 3. szesnastce w Wn1 i Wa2 (→Wa3) EZnieU1 |
||
Krótki akcent na 1. szesnastce w Wn2 Jak EZTU, tylko krótki |
||
Akcent długi na 1. szesnastce proponowany przez redakcję |
Akcent w A (krótki) umieszczony jest nad 2. szesnastką ostatniej grupy (b). Zdaniem redakcji zapis ten jest niedokładny, a akcent ma dotyczyć 1. szesnastki. W Wn1 akcent wydrukowano zgodnie z dosłownym odczytem A, jednak nad następną szesnastką (f) dodano kolejny akcent. Ta muzycznie niezrozumiała pisownia świadczy być może o jakichś próbach skorygowania błędnego zapisu. W Wf (→Wa1) oba te błędne akcenty pominięto (niewykluczone, że była to korekta Chopina). Wn2 ma akcent nad 1. nutą, co najprawdopodobniej świadczy o ujednoliceniu zapisu wszystkich podobnych taktów.
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Błędy Wn, Adiustacje Wn, Autentyczne korekty Wf, Niedokładności A
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki