Wn1
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 230

as w A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: ta co przy akcentach, z akcentem długim TGTU, bez łuków.                  Tu as zamiast f

f w A (interpretacja kontekstowa) i Wn (→WfWa)

TGTU

Wersja Aas jako 11. szesnastką jest niemal na pewno przykładem błędu tercjowego, gdyż chwilowe wprowadzenie septymy w tym miejscu, a następnie powrót do f jeszcze przed jej rozwiązaniem, nie tłumaczy się brzmieniowo. Także w perspektywie całego ośmiotaktu (t. 225-232) naruszenie jedności harmonicznej tego taktu wydaje się niewskazane – każdy z sześciu taktów, zbudowanych na figuracji o takiej strukturze, stabilizuje przebieg harmoniczny i przynosi rozwiązanie napięć z poprzedniego taktu, przygotowując zarazem wejście  nowego, niespodziewanego akordu (zawierającego dysonans lub przynajmniej stanowiącego kolejny człon progresji wznoszącej). Wprowadzenie wzmagającej napięcie septymy osłabiłoby wymowę dramatyczną tego schematu.

Błąd skorygowano już w Wn (→WfWa).

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błąd tercjowy, Błędy A, Autentyczne korekty Wn

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Zbiory prywatne (kolekcja J. Ekiera), Warszawa