Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 156

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

2 łuki w KG i Wn2

TGTU

1 łuk w Wf (→Wa)

Wfa bez drugiego łuku

Bez łuków w Wn1

Wn1 puste

..

Braki w łukowaniu tego taktu to z pewnością błędy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 156-158

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

1 łuk w A

!!!   miniat: 7 ósemek t. 156, tylko dolna 5-linia, bez pedału.                       TGTU (łuki 156 i 158, to samo w nast. wariantach)

2 łuki w Wn1

pół taktu + 3 ósemki

1 łuk w Wf (→Wa)

cała figura 7 ósemek

2 łuki w Wn2

2 razy po 3 ósemki (od drugiej)

..

Łuki l.r. w t. 156 i 158 podajemy w tekście głównym według A. Półtaktowe łuki Wn1 (po 4 i 3 ósemki) to charakterystyczna dowolność tego wydania. W korekcie Wf (→Wa) Chopin połączył łuki w ramach taktów, pozostawiając – jako przypuszczalnie mniej rażący – niedokładnie oznaczony moment ich rozpoczęcia. W Wn2 poprawiono według A moment rozpoczęcia łuków, ale nie podziały.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 156

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

Chopin w A pominął kilka niezbędnych znaków chromatycznych – kasowniki przed d, d2 i a. Pierwszą i trzecią z tych oczywistych niedokładności poprawiono już w Wn1 (→Wf), w pełni poprawny tekst mają Wa i Wn2. W tekście głównym dodajemy jeszcze  ostrzegawczy przed b2 na początku taktu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 156-160

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

6 kropek staccato w A

!!!   miniat: nic.              TGTU

Bez znaków w Wn1 (→WfWa)

3 kropki w Wn2

tylko 156 i 159

..

Brak kropek staccato przy nutach basowych w t. 156 i 158-160 to z pewnością przeoczenie sztycharza Wn1 (→WfWa) – znaki w A są bardzo drobne i stawiane niekiedy dosyć daleko od nut. W Wn2 uzupełniono tylko kropki w t. 156 i 159.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 156-157

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk od b1 do as1 w A i Wn2

!!!   miniat: t. 156 + 1. ćwierćnuta 157, tylko górna 5-linia.                  EZTU

Łuk od es1 do es2 w Wn1 (→Wf)

EZnieU1

Łuk od b1 do es2 w Wa

EZnieU

..

Z trzech postaci, w których występuje w źródłach łuk rozpoczynający się w t. 156, autentyczna jest tylko wersja A i Wn2. Całotaktowy łuk Wn1 (→Wf) to skutek maniery dopasowywania łuków do struktur rytmicznych, w tym przypadku taktów (podobnie zniekształcono łuki w sąsiednich taktach). W Wa moment rozpoczęcia łuku przesunięto zapewne na podstawie porównania z analogicznymi taktami.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn