- « Poprzednia
- 1
- …
- 2803
- 2804
- 2805
- 2806
- 2807
- 2808
- 2809
- …
- 3540
- Następna »
|
t. 207-208
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
Wersja Wn2 jest oczywiście dowolna, choć trudno stwierdzić, co mogło skłonić adiustatora do wprowadzenia tej zmiany – czy uważał autentyczną pisownię za niepoprawną, sugerująca niewłaściwe wykonanie, czy też zmiana miała w jego mniemaniu charakter porządkujący, niewpływający na wykonanie (patrz następna uwaga). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
|||||
|
t. 207
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
Zachowujemy tu łuk triolowy, gdyż może on mieć także znaczenie artykulacyjne, tak jak nastęny. Ten drugi łuk był zresztą początkowo łukiem wskazującym grupę nieregularną (kwintolę), lecz Chopin przedłużył go, nadając mu inne znaczenie, przypuszczalnie artykulacyjno-motywiczne. kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Poprawki A , Łuki "triolowe" |
|||||
|
t. 207-208
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
Doprowadzenie łuku aż do następnego taktu to wyraźna nadinterpretacja zapisu A przez sztycharza Wf (→Wn,Wa), być może zasugerowana łukiem pr.r., który faktycznie dochodzi do kwinty g1-d2. W tekście głównym zachowujemy pisownię A, w którym łuk jest napisany z rozmachem, ale nie sugeruje przekroczenia kreski taktowej. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Łuki obejmujące , Adiustacje Wf |
|||||
|
t. 207
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
W A (→Wf→Wn) nie ma kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf |
|||||
|
t. 207
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
W A widać w tym takcie liczne skreślenia w partii l.r. – tylko początkowa oktawa nie była zmieniana. Chopin skreślał poszczególne ćwierćnuty, a na koniec zakreślił całą 2. połowę taktu i ostateczną wersję trzech ostatnich ćwierćnut zapisał na sąsiedniej pięciolinii (poniżej). Oto prawdopodobna transkrypcja głównej pięciolinii l.r. z uwzględnieniem przypuszczalnego odczytania skreślonych ćwierćnut:
kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A , Zmiany akompaniamentu |
podwyższającego f1 na fis1. Typową niedokładność Chopina poprawiono tylko w 
. Zaznaczamy, że odczytanie z dostępnej fotografii obarczone jest dużą niepewnością. W szczególności przyjmujemy, że skreślone ćwierćnuty były dwudźwiękami, a nie np. trójdźwiękami. Tej ostatniej możliwości nie da się wykluczyć, ale wydaje się że Chopin raczej szukał najlepszej pozycji, a może i kształtu tej figury akompaniamentu.
. Rozwiązanie to, pozornie oczywiste i dające bardzo sensowny muzycznie rezultat, ma poważną wadę – wymaga wyjaśnienia, dlaczego Chopin wpisując tę wersję na pustej pięciolinii zostawił tak duży odstęp między ćwierćnutą 2 a 5. Nie mógł przecież zostawić miejsca, przewidując późniejsze poprawki. Redakcja uważa za możliwe następujące wyjaśnienie – Chopin "niefrasobliwie" wpisał pierwszą połowę taktu (bas i ćwierćnutę 1 i 2), nie zwracając uwagi na relację do pr.r., a dopiero po zauważeniu desynchronizacji partii obu rąk wpisał drugą połowę już prawidłowo. Gdy potem postanowił obniżyć pozycję tej figury – zapewne dopasowując ją do pozycji akompaniamentu w następnym takcie – wykorzystał wolne miejsce na wpisanie dwóch pierwszych ćwierćnut wersji ostatecznej (nr 3 i 4) a 2. połowę taktu skreślił i trzy następne ćwierćnuty wpisał pod skreśleniem.
. Przy tej koncepcji trzeba założyć istnienie dwóch faz poprawek. Najpierw ćwierćnuta 2 zostaje zastąpiona przez nr 1, dopisana zostaje ćwierćnuta 3 i skreślona ćwierćnuta 5: 
. W drugiej fazie Chopin skreśla ćwierćnutę 1 i całą 2. połowę taktu, którą wpisuje w nowej wersji na pięciolinii poniżej.- « Poprzednia
- 1
- …
- 2803
- 2804
- 2805
- 2806
- 2807
- 2808
- 2809
- …
- 3540
- Następna »