Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 199-200

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

Oktawa powtórzona w KG (→Wn) i Wf

!!!    Tu bez łuków = puste

Oktawa przetrzymana w Wa

..

Wydaje się dość prawdopodobne, że brak w KG (→Wn) i Wf łuków przetrzymujących oktawę g2-g3 jest tylko skutkiem przeoczenia Chopina w [A] – por. uwagę do 197. Łuki zostały prawdopodobnie dodane przez Chopina w podkładzie do Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wa

t. 199

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

c3-es3 w KG (→Wn), Wf3 (→Wf4) i Wa

!!!   miniat: ten akord, tylko górna 5-linia, bez kreseczek.              TGTU (bez kaso)

a2-c3 w Wf1 (→Wf2)

!!!          całe nuty tercję niżej niż TGTU, bez kaso

..

Wersja Wf1 (→Wf2) jest z pewnością błędna. Chopin (najprawdopodobniej) poprawił ją w korekcie Wf3 (→Wf4) i podkładzie do Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błąd tercjowy , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wa

t. 199

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed c3. Dodano go już w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 199-200

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

g1 przetrzymane w A

!!!   miniat: t. 199 i 1. ćwierćnuta 200, ścieśnione, tylko górna 5-linia, ale w 200 dołożyć półnutową tercję as-c1 z laską w dół.                      TGTU = liga g1 i łuk 200 EZTU; w t. 199 2. półnuta pr.r. jednogłosowo (TGTU)

g1 powtórzone w Wn (→Wf)

bez ligi g1, w t. 200 łuk EZnieU, w t. 199 druga półnuta rozdzielona na 2 głosy – tercja z laską w górę, b w dół. I od tej laski w górę łuk do kontynuacji

g1 powtórzone w Wa

łuki jak war. 22, ale 2. półnuta 199 jednogłosowo jak war. 11

..

Widoczne w A dwa łuki – przetrzymujący g1 i motywiczny w t. 200 – zostały w Wn (→WfWa) odtworzone jako jeden łuk frazowy, biegnący od 2. półnuty w t. 199. Przyczyną niezrozumienia pisowni A najprawdopodobniej był Chopinowski sposób pisania łuków przetrzymujących – w tym przypadku sztycharz zapewne uznał ten łuk za łączący półnutę e1 w t. 199 z ćwierćnutą g1 w t. 200. W Wn (→Wf) drugą półnutę pr.r. w t. 199 podzielono na dwa głosy – tercję c1-e1 i b1. Także ta dowolna zmiana miała przypuszczalnie źródło w niedokładnej pisowni A (dość częstej u Chopina) – obie górne nuty tego akordu zapisane są bez laseczki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn

t. 199-200

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W Wn (→WfWa) łuk błędnie rozpoczyna się w połowie t. 199.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn