- « Poprzednia
- 1
- …
- 2772
- 2773
- 2774
- 2775
- 2776
- 2777
- 2778
- …
- 3540
- Następna »
t. 199-200
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I
..
Wydaje się dość prawdopodobne, że brak w KG (→Wn) i Wf łuków przetrzymujących oktawę g2-g3 jest tylko skutkiem przeoczenia Chopina w [A] – por. uwagę do 197. Łuki zostały prawdopodobnie dodane przez Chopina w podkładzie do Wa. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Autentyczne korekty Wa |
||||||||
t. 199
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I
..
Wersja Wf1 (→Wf2) jest z pewnością błędna. Chopin (najprawdopodobniej) poprawił ją w korekcie Wf3 (→Wf4) i podkładzie do Wa. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Błąd tercjowy , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wa |
||||||||
t. 199
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I
..
W tekście głównym dodajemy ostrzegawczy przed c3. Dodano go już w Wn2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn |
||||||||
t. 199-200
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Widoczne w A dwa łuki – przetrzymujący g1 i motywiczny w t. 200 – zostały w Wn (→Wf→Wa) odtworzone jako jeden łuk frazowy, biegnący od 2. półnuty w t. 199. Przyczyną niezrozumienia pisowni A najprawdopodobniej był Chopinowski sposób pisania łuków przetrzymujących – w tym przypadku sztycharz zapewne uznał ten łuk za łączący półnutę e1 w t. 199 z ćwierćnutą g1 w t. 200. W Wn (→Wf) drugą półnutę pr.r. w t. 199 podzielono na dwa głosy – tercję c1-e1 i b1. Także ta dowolna zmiana miała przypuszczalnie źródło w niedokładnej pisowni A (dość częstej u Chopina) – obie górne nuty tego akordu zapisane są bez laseczki. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn |
||||||||
t. 199-200
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 2772
- 2773
- 2774
- 2775
- 2776
- 2777
- 2778
- …
- 3540
- Następna »