Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 199-200

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

2 łuki w Wf (→Wn1Wn2)

!!!   miniat: t. 199 i 2 szesnastki 200, tylko górna 5-linia, bez dynamiki.                      Tu 2 łuki EZnieU

Łuk Wa

EZnieU tylko drugi (200)

3 łuki w Wn3

EZnieU1

2 łuki proponowane przez redakcję

TGTU

..

Dwa całotaktowe łuki w Wf (→Wn1Wn2) są z pewnością niedokładne. Łuk obejmujący pauzę w t. 199 to prawdopodobnie pozostałość pierwotnego rytmu (bez pauzy wtrąconej w ciąg szesnastek), a podział łuku na kresce taktowej może być np. skutkiem zmiany linii w [A]. W Wa odtworzono tylko drugi z tych łuków, a w Wn3 pierwszy z nich podzielono nad pauzą. W tekście głównym podajemy łuki wzorowane na poprzednich dwóch taktach z uwzględnieniem poprawki wpisanej do WfD.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 199-201

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez arpeggiów w Wf (→Wn,Wa1)

Arpeggia w Wa2 (→Wa3)

..

Chopin nie zawsze oznaczał arpeggiowanie decymowych i szerszych akordów, uważając je być może za oczywiste. Arpeggio w analogicznym t. 554 potwierdza, że brak wężyków w t. 199 i 201 to najprawdopodobniej tylko niedokładność zapisu. Znaki uzupełniono w Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 199-200

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Łuk w Wf (→Wa)

!!!   miniat: jw.                  EZTU tylko dłuższy łuk

Bez łuków w Wn1 (→Wn2)

Łuk w Wn3

TGTU bez nawiasu

2 łuki proponowane przez redakcję

..

Pięcioósemkowy łuk w t. 199-200 został prawdopodobnie dodany w ostatniej fazie korekt Wf, na co wskazuje jego brak w Wn. Pozostawienie 2. ósemki t. 200 bez łuku może sugerować różne możliwości frazowania i artykulacji. Jest to jednak najprawdopodobniej niedokładność notacji, gdyż w podobnych motywach nuta ta w zdecydowanej wiekszości sytuacji – zarówno w Wffort, jak i w źródłach partii orkiestry – jest przyłączona łukiem do poprzedniej. Z tego względu w tekście głównym proponujemy dodanie odpowiedniego łuku (w Wn3 dodano go jako jedyny łuk w tym miejscu). Podobnie w t. 444.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 199

Utwór: op. 22, Polonez

Znak synchronizacji wpisany do WfD

!!!   miniat: wycinek taki jak w t. 55                TGTU = linia przerywane

Bez wskazówki lekcyjnej

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 199-200

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Łuk a-h w Wn i Wf

EZnieU

Bez łuku w Wa1

Tu bez kliszy 

Łuk przetrzymujący h w Wa2 (→Wa3)

Wa23 TGTU

..

Łuk przetrzymujący odtworzono poprawnie jedynie w Wa2 (→Wa3). Niedokładności pozostałych wydań były następstwem Chopinowskiego sposobu pisania łuków przetrzymujących jako krótkich, dość grubych łuków,  niebiegnących od nuty do nuty, lecz umieszczonych przy nucie dołączanej (por. np. pierwszą stronę autografu Mazurka G op. 50 nr 1, zwłaszcza oktawy e-e1 w t. 18-20 i 22-24). W omawianych taktach Poloneza partie obu rąk (4 głosy!) zapisane są na dolnej pięciolinii, co mogło dodatkowo utrudnić prawidłowe zrozumienie i odtworzenie tego łuku.
Podobnie 2 takty dalej.

Kończący się w tym samym miejscu łuk Wf (→Wa) nad t. 198-200 omawiamy oddzielnie.

Porównanie wersji Wn i Wf (→Wa1) nasuwa przypuszczenie, że łuki w były zapisane niedokładnie. O słuszności adiustacji redaktorów Wa2 (→Wa3) przekonuje analiza głosów w tym miejscu, a także podobnych taktów 139-141, 159-161 i 218-220.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Błędy Wn