mUltimate Chopin

op. 38, Ballada F-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Poprawki A

t. 39

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

 w A (→Wf,KG→Wn)

Interpretacja A proponowana przez redakcję

Bez znaku w Wa
..

Chopin zmienił, jak się wydaje, koncepcję znaków dynamicznych tej i następnej frazy – w A widoczna jest w tym takcie para znaków  , z których pierwszy został następnie skreślony. Pisząc analogiczny t. 40, kompozytor postawił już tylko znak akcentu długiego nad akordem w połowie taktu. Zdaniem redakcji, oznacza to, że również nieco dłuższy znak w t. 38 należy interpretować w ten sposób.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wa , Poprawki A , Skreślenia A

t. 40-41

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

 w A

 w KG (→Wn)

Bez znaku w Wf

 w Wa
..

Zarówno pominięcie znaku  w Wf, jak i jego nieznaczne wydłużenie w KG (→Wn) mają niewątpliwie przypadkowy charakter. Natomiast krótsze widełki w Wa mogą wynikać z interpretacji pisowni A – Chopin przedłużał napisany początkowo akcent długi i rezultat tych poprawek nie jest zupełnie jasny, gdyż część znaku w t. 41 ma postać pojedynczej poziomej linii.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Niedokładności Wa , Niedokładności KG

t. 53

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Partia pr.r. w A (→Wf,Wa).

miniatura+klisza: jak w opisie adnotacji

KG (→Wn1→Wn2)

miniatura: wariant z KG jak w opisie; klisza transkrypcji: jak w opise wariantu KG, ale bez bemola; klisza redakcji: wariant z KG jak w opisie, z bemolem.

Wn3

, wariant KG jak w opisie (z bemolem przy es2)
..

W A początek taktu brzmiał pierwotnie:

Chopin zmienił go następnie na wersję, którą podają Wf i Wa:

Powyższą zmianę uwzględniono także w KG, w której jednak Chopin własnoręcznie zmienił to miejsce jeszcze raz; nową wersję wydrukowano na tej podstawie w Wn1 (→Wn2). Wersję tę uważamy za ostateczną z jednym wszakże zastrzeżeniem – uzupełniamy pominięty przy poprawce  obniżający e2 na es2. Uzupełnienie to, nie takie oczywiste bez znajomości historii Chopinowskich poprawek, wprowadzono dopiero w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty KG

t. 57

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

..

W A (→KG, →Wf1→Wf2) brak bemoli obniżających e2 na es2 i e1 na es1, co jest oczywistą niedokładnością zapisu. Potrzebne znaki uzupełniono już w Wn i Wa, a także w Wf3, w którym jednak pierwszy z dodanych znaków błędnie obniża g2 na ges2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Poprawki A , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf

t. 143

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

..

W A widoczne są skreślenia oktaw tworzących motyw taki, jak w t. 149 lub 151. Chopin przypuszczalnie pomylił się, wybiegając myślą zbyt daleko.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A