mUltimate Chopin

op. 44, Polonez fis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 8

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

W Wf1 dwa ostatnie dwudźwięki pr.r. są sekstami cis3-a3. Tę oczywistą pomyłkę poprawiono w Wf2 i Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błąd tercjowy , Adiustacje Wf

t. 10

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

 nad gis1 w Wn, Wa i WfS

TGTU

 pod eis1 w Wf
..

Umiejscowienie znaku w Wf to niemal na pewno rezultat rutynowego podejścia sztycharza Wf, który przeniósł znak znad wiązania na stronę główek nutowych – takie położenie znaków jest z reguły preferowane, gdy na pięciolinii zapisana jest tylko jedna linia melodyczna (tak samo umieszczony jest pierwszy tryl w tym takcie, co jednak nie wpływa na jego znaczenie). W omawianym miejscu zapis ten, sugerujący, że  odnosi się do eis1, jest z pewnością sprzeczny z zamysłem Chopina, o czym świadczy sens muzyczny, poparty notacją bazującego na [A] Wn. W WfS znak został skreślony i wpisany nad gis1, prawidłowy tekst ma również Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Umiejscowienie oznaczeń , Dopiski WfS

t. 11

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

W tekście głównym dodajemy kasowniki ostrze­gawcze przed e1 i d1. Znaki dodano już w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 13-15

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

W Wf (→Wa) laseczki ćwierćnutowe dochodzą tylko do górnych nut oktaw pr.r. na 2. mierze t. 13 i 14; podobnie, w t. 15 tylko górne nuty oktaw są wydzielone jako górny głos na 3. mie­rze (obie nuty każdej z tych oktaw należą nato­miast do dolnego głosu). Jest to z pewnością wynik niezrozumienia pisowni Chopina przez kopistę lub, co bardziej prawdopodobne, przez sztycharza Wf. Chopin pisał laseczki zawsze po prawej stronie główek nutowych, co w takiej sytuacji powodowało niejednoznaczność zapisu, np. w t. 15: . O tym, że Chopin miał na myśli przedłużanie obu nut oktaw, niezbicie świadczą kropki przedłużające obie nuty w Wn w t. 15, a także we wszystkich źródłach w po­dob­nej sytuacji w t. 36-40.
W Wn laseczki przydzielono prawidłowo z wyjąt­kiem t. 15.
Źródła różnią się też obecnością kropek przedłu­żających oktawę e2-e3 na początku 3. miary t. 15 – Wf1 nie ma żadnej, Wf2 i Wa1 mają tylko górną, Wn i Wa2 obie.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wf

t. 15

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

W Wf1 górne nuty 7. i 8. szesnastki pr.r. wydrukowano pomyłkowo o sekundę wyżej. W rezultacie 4 ostatnie oktawy w tym takcie odczytane odsłownie brzmią dis2-eis3, e2-fis3, e2-eis3 i dis2-d3. Oczywisty błąd poprawiono w Wf2 i Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wf