Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 127-128

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Bez łuku w Wf (→Wn,Wa)

Łuk proponowany przez redakcję

..

Porównanie z podobnymi motywami w t. 125-126 i 129-130 sugeruje, że brak łuku to prawdopodobnie niedokładność zapisu.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 127

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Akcent długi w Wf (→Wn)

Akcent krótki w Wa

..

Krótki akcent w Wa to typowa niedokładność związana z dychotomiczną interpretacją akcentów długich jako akcentów (krótkich) lub diminuend.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 127-129

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

Łuk w Af (→Wf)

!!!   miniat: Corel, obie pięciolinie, t. 127-8 i ćwierćnuta 129.                  EZTU 2 kawałki łuku na dolnej pięciolinii + EZnieU his 129 na górnej + EZTU Gis 129 w dół laska

Łuk Wa

EZnieU1 łuk + EZnieU his/Gis

3 łuki w Wn

tr = EZnieU2 łuk + EZnieU his/Gis + EZnieU3 2 krótkie łuki 128-9;

2 łuki w Wn, interpretacja kontekstowa

EZTU łuk 2 kawałki i Gis + EZnieU his + EZnieU3 górny krótki łuk 128-9.

2 łuki proponowane przez redakcję

..

Notacja łuków głosu tenorowego ukształtowała się ostatecznie w Af. Prawdopodobnie ze względu na komplikacje graficzne w t. 128 łukowanie pozostałych źródeł jest niekompletne lub niedokładne:

  • w Wf łuk Af umieszczono pod pięciolinią, zapewne aby ułatwić wyrysowanie krzywej (zapis ten odtwarzamy w transkrypcji graficznej – wersja "transkrypcja");
  • Wa w t. 127 kontynuuje łuk nad głosem tenorowym, ale w t. 128 obejmuje nim także głos altowy;
  • Wn ma w głosie tenorowym dwa łuki – poprowadzoną pod pięciolinią kontynuację łuku z poprzednich taktów i pierwotny łuk dis-Gis w t. 128-129. Jest to przypusz­czalnie wynik późniejszego dodania łuku frazowego, być może dopiero w korekcie Wn1. Pierwotny łuk, obejmujący dwie ostatnie nuty cis1-his w t. 128-129, zachował się także w głosie altowym.

W tekście głównym podajemy łuk Af, uzupełniony łukiem dla głosu altowego, wpisanym w tym autografie w analogicznych t. 35-37.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładności Wa

t. 127-130

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Bez łuków w Wn

Wn puste

1 łuk w Wf (→Wa)

Wfa 127-128 łuk, 129-130 puste

2 łuki proponowane przez redakcję

red TGTU

..

W tekście głównym uwzględniamy łuk Wf (→Wa) w t. 127-128, gdyż nie ma powodu wątpić w jego autentyczność. Ponadto proponujemy dodanie analogicznego łuku w następnych dwóch taktach.

W tekście głównym podążamy za Wf (→Wa), proponując uzupełnione łukowanie w nawiasach kwadratowych.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 127-130

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

6 kropek stacca­to w t. 129-130 w Wn

Wn 127-128 puste, 129-130 przy każdej ćwierci (tgtu + A1)

5  kropek w t. 127-128 i 4 kropki w t. 129-130 w Wf (→Wa1)

Wf, Wa1 127-128 tgtu, 129-130 4 kropki, bez pierwszej (A-e)

Po 5 kropek w Wa2 (→Wa3)

Wa23 TGTU

..

W tekście głównym podajemy 10 kropek staccato według Wa2. Artykulacja ta jest oczywistym uzu­pełnieniem artykulacji naszego źródła podsta­wo­wego – Wf – w którym przeoczono kropkę staccato nad 2. ćwierćnutą t. 129. Jeśli chodzi o Wn, to wydaje się, że zarówno brak kropek w t. 127-128, jak i kropka na początku t. 129 są następstwem błędów – odpowiednio przeoczenia i rutynowego uzupełnienia.

Artykulacja Wf (→Wa1) wydaje się być efektem korekty Chopina, w związku z czym uznajemy ją za aktualniejszą niż wersja Wn. Brak pierwszej kropki w t. 129-130 to zapewne przeoczenie, które uzupełniono w Wa2.

W całej środkowej części, tempo di Mazourka, ten charakterystyczny dwutakt o łukowej strukturze występuje w akompaniamencie 8 razy (t. 127-130, 147-150, 186-189 i 206-209). W Wn tylko raz pojawiają się w nim kropki staccato – w t. 129-130. Prawdopodobnie w czasie korekty Wf Chopin zaczął uzupełniać artykulację w tych taktach – w Wf (→Wa1) widać 5 kropek w t. 127-128, 4 kropki w t. 129-130 i 4 kropki w t. 147-148 – w związku z czym uznajemy ją za aktualniejszą niż wersja Wn. Brak znaków w pozostałych pięciu miejscach mógł wynikać z przekonania Chopina co jednak nie zostało konsekwentnie zrealizowane we wszystkich miejscach (Chopin mógł np. uznać, że oznaczenie trzech pierwszych figur wystarczy). W Wa2 dokonano drobnych uzupełnień: w t. 129-130 i 147-148 dodano do wersji Wf po jednej kropce, słusznie uznając braki za przeoczenia. W omawianych taktach w tekście głównym podajemy więc artykulację Wa2, a w pozostałych miejscach proponujemy odpowiednie uzupełnienia w nawiasach kwadratowych (tak jak łuków, o których w sąsiedniej uwadze).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf