Wn
Tekst główny
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zadiustowany nakład Wa2
porównaj
  t. 127-130

Bez łuków w Wn

Wn puste

1 łuk w Wf (→Wa)

Wfa 127-128 łuk, 129-130 puste

2 łuki proponowane przez redakcję

red TGTU

W całej części tempo di Mazourka, dwutaktowa figura akompaniamentu o charakterystycznym, falopodobnym rysunku występuje 8 razy (t. 127-130, 147-150, 186-189 i 206-209). Jako oznaczenia wykonawcze pojawiają się gdzieniegdzie łuki i kropki staccato lub portato (ich znaczenie jest modyfikowane przez równoczesną obecność łuku) od 2. do 6. ćwierćnuty, w czterech kombinacjach (pomijamy tu drobne, przypadkowe niedokładności, jak brak niektórych kropek czy zasięg łuków (od 1. lub 2. ćwierćnuty):

  • bez oznaczeń w t. 149-150, 186-189 i 206-207 we wszystkich źródłach, a ponadto w Wn w pozostałych taktach oprócz t. 129-130;
  • kropki staccato w t. 129-130, a ponadto w Wa w t. 147-148;
  • łuki w t. 208-209 w Wf (→Wa);
  • łuki i kropki portato w Wf (→Wa) w t. 127-128 i w Wf w t. 147-148.

Zdaniem redakcji, miarodajne są oznaczenia Wf w t. 127-128 i 147-148 – umieszczone w pierwszej figurze pierwszych dwóch z tych czterech odcinków, mają niewątpliwie stanowić wzorzec dla pozostałych figur. Dają one przy tym najdokładniejszy opis wykonania, definiując artykulację i podkreślając nietypowy dla mazurka rysunek akompaniamentu. Niemal całkowity brak oznaczeń w Wn sugeruje, że Chopin wprowadził je w podkładzie do Wf lub korygując Wf1 (być może najpierw kropki, potem łuki). Oznaczenia niekompletne – tylko kropki lub tylko łuki to zapewne następstwo niedokładności samego Chopina lub kopisty czy sztycharzy.

Biorąc pod uwagę powyższe spostrzeżenia, w tekście głównym podajemy oznaczenia Wf tam, gdzie są kompletne, a w pozostałych taktach proponujemy uzupełnienie brakujących elementów.

W całej środkowej części, tempo di Mazourka, 8 razy występuje w akompaniamencie ten charakterystyczny dwutakt o wznosząco-opadającej budowie (t. 127-130, 147-150, 186-189 i 206-209). W Wn ani razu nie pojawia się w nim łuk. Prawdopodobnie w czasie korekty Wf Chopin zaczął uzupełniać łukowanie tych taktów (w Wf (→Wa) widnieją trzy łuki – w t. 127-128, 147-148 i 208-209), jednak widać wyraźnie, że nie zdążył (lub z innych powodów nie mógł) go ujednolicić. W tekście głównym podajemy łuki z Wf, a w pozostałych miejscach proponujemy je w nawiasach kwadratowych (tak jak kropki staccato, o których w sąsiedniej uwadze).

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.