Af
Tekst główny
AI - Autograf roboczy
Af - Autograf czystopis
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
porównaj
  t. 127-129

Łuk w Af (→Wf)

!!!   miniat: Corel, obie pięciolinie, t. 127-8 i ćwierćnuta 129.                  EZTU 2 kawałki łuku na dolnej pięciolinii + EZnieU his 129 na górnej + EZTU Gis 129 w dół laska

Łuk Wa

EZnieU1 łuk + EZnieU his/Gis

3 łuki w Wn

tr = EZnieU2 łuk + EZnieU his/Gis + EZnieU3 2 krótkie łuki 128-9;

2 łuki w Wn, interpretacja kontekstowa

EZTU łuk 2 kawałki i Gis + EZnieU his + EZnieU3 górny krótki łuk 128-9.

2 łuki proponowane przez redakcję

Notacja łuków głosu tenorowego ukształtowała się ostatecznie w Af. Prawdopodobnie ze względu na komplikacje graficzne w t. 128 łukowanie pozostałych źródeł jest niekompletne lub niedokładne:

  • w Wf łuk Af umieszczono pod pięciolinią, zapewne aby ułatwić wyrysowanie krzywej (zapis ten odtwarzamy w transkrypcji graficznej – wersja "transkrypcja");
  • Wa w t. 127 kontynuuje łuk nad głosem tenorowym, ale w t. 128 obejmuje nim także głos altowy;
  • Wn ma w głosie tenorowym dwa łuki – poprowadzoną pod pięciolinią kontynuację łuku z poprzednich taktów i pierwotny łuk dis-Gis w t. 128-129. Jest to przypusz­czalnie wynik późniejszego dodania łuku frazowego, być może dopiero w korekcie Wn1. Pierwotny łuk, obejmujący dwie ostatnie nuty cis1-his w t. 128-129, zachował się także w głosie altowym.

W tekście głównym podajemy łuk Af, uzupełniony łukiem dla głosu altowego, wpisanym w tym autografie w analogicznych t. 35-37.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf, Niedokładności Wa

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Pierpont Morgan Library, Nowy Jork