Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 164-178

Utwór: op. 43, Tarantela

Akcenty w A, odczyt dosłowny

Akcenty w A, interpretacja kontekstowa

Wf (→Ww)

Propozycja redakcji

..

Notacja akcentów, którymi opatrzone są akordy l.r., jest w źródłach niekonsekwentna. W A kilka pierwszych znaków (w t. 164-166) ma postać akcentów krótkich, jednak zdecydowana większość (od t. 167) to nie budzące wątpliwości akcenty długie. Mimo to zarówno KF3 (→WfWw), jak i Wn i Wa podają wyłącznie akcenty krótkie. W t. 169 A nie ma akcentu nad 2. akordem, co uzupełniono we wszystkich pozostałych źródłach. Jednorodny kontekst muzyczny skłania do uznania wszystkich tych różnic za przypadkowe niedokładności, co prowadzi do wersji proponowanej w tekście głównym. W Wf (→Ww) akcenty przydzielono do pr.r.; jest to z pewnością wynik niewłaściwej interpretacji pisowni KF3 (por. notację A, zwłaszcza w t. 172-175).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

t. 164

Utwór: op. 42, Walc As-dur

c1-es1-as1 w Wf1

c1-es1-g1 w Wf0 (→Wn,Wa)

..

Na 2. ćwierćnucie Wf0 (→Wn,Wa) ma trójdźwięk c1-es1-g. Korygując Wf1 Chopin zmienił najwyższy dźwięk tego akordu z g1 na as1. Wersję tę, jako późniejszą, przymujemy do tekstu głównego.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 164-165

Utwór: op. 42, Walc As-dur

..

W Wf0 (→Wf,Wfn) pominięto tu przywrócenie klucza basowego. Znak uzupełniono w Wn1, umieszczając go jednak błędnie dopiero po 1. ćwierćnucie t. 165. Ostatecznie błąd poprawiono w Wn2 (→Wn3). Prawidłowe umiejscowienie klucza ma także Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 164

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

 w A (→WfWa)

 w Wn1

 w Wn2 (→Wn3Wn4)

..

W Wn Chopinowskie oznaczenie  odtworzono niedokładnie – Wn1 ma , co w późniejszych Wn zmieniono dowolnie na  (patrz charakterystyka Wn2).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 164-168

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Łuk nad l.r. w KG (→Wn)

!!!   miniat: t. 164 + 166 i 1. ćwierćnuta 167, tylko dolna 5-linia, bez pedału i wideł, z numerem t. 166.               EZnieU1

Niedokończony łuk w Wf

EZnieU2

Łuk od 2. miary w Wa

EZnieU

Dokończenie łuku Wf proponowane przez redakcję

TGTU

..

Łuk KG (→Wn) obejmuje tylko tę część pięciotaktowego pochodu melodycznego, której wykonanie Chopin przypisał lewej ręce. Jest to z pewnością niedokładność, być może powtórzona za [A] (wersja pierwotna?). Odpowiedni łuk w Wf jest natomiast urwany na końcu linii tekstu i najprawdopodobniej miał być doprowadzony do końca frazy (Chopin mógł go przedłużyć w [A] już po sporządzeniu KG). Konieczność objęcia łukiem całości pochodu nie ulega wątpliwości, jeśli wziąć pod uwagę autentyczne łukowanie analogicznych fraz. Obie możliwości rozpoczęcia łuku – od pierwszej lub drugiej miary t. 164 – można uważać za równorzędne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności KG , Autentyczne korekty Wa