Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 150

Utwór: op. 19, Bolero

cis2 w Wf (→Wa1)

Tu pusta klisza 

cisis2 w Wn i Wa2 (→Wa3)

TGTU=podwójny krzyżyk cisis

..

Wersja Wf (→Wa1) z cis2 w zakończeniu trylu jest najprawdopodobniej omyłkowa. Wskazują na to wi­doczne w Wf i Wn ślady usunięcia  przed tą nutą – cis2 nie wymaga tu żadnego znaku, tak więc  wy­dru­kowano przypuszczalnie przez pomyłkę, zamiast zamierzonego, naturalnego w tym kontekście . Usunięcie tego znaku w Wf można w tej sytuacji uważać za wynik albo porządkowania notacji znaków chromatycznych przez adiustatora, albo nierealizo­wanej w pełni korekty Chopina, zmierzającej do przywrócenia . Dlatego w tekście głównym poda­jemy wersję Wn, w którym został zastąpiony przez , być może przez samego kompozytora. Podwójny krzyżyk dodano również w Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa

t. 150-151

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Koniec łuku w A (odczyt dosłowny→Wn1WfWa)

EZTU (sic! (jak na miniaturze), ale tylko prawy koniec łuku

Koniec łuku w A (interpretacja kontekstowa) i Wn2

EZnieU, prawy koniec (oba warianty prawdopodobnie łatwiej będzie spasować biorąc za punkt wyjścia tylko jeden z obciętych końców).   Dodać dokończenie w t. 151!

..

Nie jest pewne, czy łuk A kończy się wraz z ostatnią szesnastką w t. 150, czy ma sięgać dalej, do następnego taktu. W Wn1 (→WfWa) przyjęto tę pierwszą możliwość, co zmieniono w Wn2. Redakcja przychyla się do drugiej interpretacji, gdyż oktawa na początku t. 151 jest niewątpliwie końcem poprzedniej frazy. Rozpoczęcie nowej myśli od szesnastek potwierdzone jest przez  dopisane w WfD.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 150

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Palcowanie wpisane do WfD

Bez palcowania lekcyjnego

..

Palcowanie wpisane do WfD z pewnością pochodzi od Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD

t. 150-152

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez palcowania w Wf (→Wn)

!!!   miniat: ostatnia miara 150 + 5 szesnastek 151, tylko górna 5-linia, całość pod przenośnikiem oktawowym (na wzór t. 142-143)                    Tu pusta klisza 

Palcowanie Wa1

Kolejne grupy : 31-– | 5123  51-–  5214 |  5-––  51-–  51-– |

Palcowanie w Wa2 (→Wa3)

jak war_22, tylko pod 4. szesnastką t. 151 '4' zamiast '3'

..

Prawdopodobieństwo autentyczności palcowania Fontany w Wa jest zdaniem redakcji znikome. W Wa1 zawiera ono niewątpliwy błąd – następstwo 3-5 pod 4. i 5. szesnastką jest bardzo niezręczne. Pomyłkę tę poprawiono w Wa2 (→Wa3), zmieniając cyfrę pod g2 na 4. Wydaje się jednak bardziej prawdopodobne, że Fontana przewidywał dla tych nut palce 3-4, aby uniknąć 5. palca na czarnym klawiszu – użycie regularnego schematu 512451... nie wymagałoby tak szczegółowego oznaczenia, wystarczyłoby powtórzenie 51 na początku kolejnych grup szesnastek, jak w t. 142-143.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa

t. 150-152

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez palcowania w Wf (→Wn)

!!!   miniat: ta co do l.r. (odpowiednio zmodyfikowana, bo palce na górze, a nie na dole).           Tu pusta klisza 

Palcowanie Fontany w Wa

kolejne grupy: 3541 | 2431  24-–  14-– | 14-–  14-– 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa