mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 150

Utwór: op. 22, Polonez

Akcent długi w Wf (→Wn1)

!!!   miniat: wycinek                      TGTU = akcent długi na 3

Krótki akcent w Wa i Wn2 (→Wn3)

zamiast długiego
..

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa

t. 150-153

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

Bez oznaczeń w AI i Wn

!!!   miniat: wycinek, t. 150, tu Wn.                        Tu bez kliszy 

 ,  ,  w Af (→Wf→Wa)

jak TGTU, bez nawiasów

Wariantowa propozycja redakcji

TGTU
..

Trudno stwierdzić, czy Chopin zrezygnował z wpisanych w Af (→Wf→Wa) kontrastowych wskazówek dynamicznych w t. 150 i 152-153, pisząc [An] (→Wn), czy przeciwnie, zostały one dopisane później, już po napisaniu [An]. W tekście głównym uwzględnienie ich pozostawiamy więc smakowi wykonawcy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

t. 150-155

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Repetycja w ApI, interpretacja kontekstowa

Bez repetycji w A (→Wn→Wf,Wa,WfSB)

EZTU = podwójna kreska po 151
..

W ApI t. 152- 167 są następnie powtarzane, mimo braku znaków repetycji. Wynika to z wypi­sania dwóch wersji t. 166-167, oznaczonych jako 1. volta i 2. volta. Repetycja, i to dokładnie ozna­czona, była pierwotnie wpisana również w A, w którym jednak Chopin usunął znak repetycji na początku t. 152 (wyskrobując podwójne kropki, co pozostawiło podwójną kreskę taktową) i wy­kre­ślił 1. voltę t. 166-167. Por. analogiczne skró­ce­nie 1. wariacji.
W transkrypcji merytorycznej, dla zachowania równoległego przebiegu wersji ApI i pozostałych, modyfikujemy notację Chopinowską, dopaso­waną do budowy fraz, ale nieekonomiczną – zamiast rozpoczynać repetycję od początku nowej frazy w t. 152, co wymaga ponownego wypisania t. 150-151 jako 1. volty t. 166-167, wstawiamy znak otwierający repetycję przed t. 150, a zamykający po t. 165.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Zmiany długości fraz

t. 150-155

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Tak jak przedtem – por. t. 140-143, w ApI partia l.r. oznaczona jest skrótowo słowem unisono wpisanym w każdym takcie. Na tej samej pięciolinii wpisana jest też alternatywna partia l.r., co dla zachowania czytelności transkrypcji rozdzielamy, umieszczając tę partię na dodatkowej pięciolinii, jak w innych źródłach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Skrótowy zapis A

t. 150

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W ApI i A (→Wn→Wa,WfSB) nie ma bemoli przywracających es1 i es2 na końcu taktu. Znaki dodano – być może na polecenie Chopina – w Wf.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Autentyczne korekty Wf , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wa