Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 149

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W ApI nie ma znaków chromatycznych przed dwiema ostatnimi trzydziestodwójkami taktu. Oczywiste przeoczenie Chopina pozostało tym razem – por. analogiczne t. 137, 141 i 145 – niezauważone także w A (→WnWfSB,Wa1Wa2). Jedynie w Wf i Wa3 dodano bemole przywracające b i b1.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Pominięcie korekty analogicznego miejsca , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 150

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

..

W Wf1 brak dokończenia na nowej linii łuku przetrzymującego Es  obniżającego E1 na Es1. Te oczywiste błędy poprawiono w Wf2.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy Wf

t. 150-151

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

2 łuki w A (→Wa)

1 łuk w KG (→Wn) i Wf

..

Takt 151 rozpoczyna w A (→KG) nową linię, a  odczytane dosłownie, narysowane z rozmachem łuki oznaczają, że t. 150-151 są objęte jednym łukiem. Tak też odtworzono to zarówno w Wf, jak i Wn. Jedynie w Wa każdy z tych taktów opatrzono osobnym łukiem, przypuszczalnie na podstawie porównania z analogicznymi miejscami – we wszystkich siedmiu miejscach (t. 48-49, 50-51, 56-57, 58-59, 142-143, 144-145 i 152-153) łuki są rozdzielone, przy czym sześciokrotnie odpowiednie pary taktów zapisane są koło siebie, tak iż łukowanie nie budzi żadnych wątpliwości. Z tego względu także w tekście głównym podajemy tu rozdzielone łuki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Adiustacje Wf

t. 150

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

..

W A (→KG,Wf1) nie ma kasowników przed górnymi nutami 4. i 12. szesnastki (h1 i h2). Tę typową dla Chopina niedokładność w Wf korygowano stopniowo – pierwszy  dodano w Wf2, drugi w Wf3. We wszystkich tych źródłach nie ma również  przed h, 7. szesnastką l.r., co jednak nie jest błędem, gdyż opatrzone  h na 2. szesnastce zapisane jest na dolnej pięciolinii.  Pozostałe wydania mają w pełni poprawny tekst.
Ponadto w tekście głównym usuwamy występujący we wszystkich źródłach  powtórzony przed gis1 w 8. szesnastce.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty KG , Niedokładności A

t. 150

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed as.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne