Wf1
Tekst główny
Atut - Autograf pierwszego Tutti
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 150-152

Bez palcowania w Wf (→Wn)

!!!   miniat: ostatnia miara 150 + 5 szesnastek 151, tylko górna 5-linia, całość pod przenośnikiem oktawowym (na wzór t. 142-143)                    Tu pusta klisza 

Palcowanie Wa1

Kolejne grupy : 31-– | 5123  51-–  5214 |  5-––  51-–  51-– |

Palcowanie w Wa2 (→Wa3)

jak war_22, tylko pod 4. szesnastką t. 151 '4' zamiast '3'

Prawdopodobieństwo autentyczności palcowania Fontany w Wa jest zdaniem redakcji znikome. W Wa1 zawiera ono niewątpliwy błąd – następstwo 3-5 pod 4. i 5. szesnastką jest bardzo niezręczne. Pomyłkę tę poprawiono w Wa2 (→Wa3), zmieniając cyfrę pod g2 na 4. Wydaje się jednak bardziej prawdopodobne, że Fontana przewidywał dla tych nut palce 3-4, aby uniknąć 5. palca na czarnym klawiszu – użycie regularnego schematu 512451... nie wymagałoby tak szczegółowego oznaczenia, wystarczyłoby powtórzenie 51 na początku kolejnych grup szesnastek, jak w t. 142-143.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wa

notacja: Palcowanie

Przejdź do tekstu nutowego

.