mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 149-150

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

4 łuki w A i Wn2

!!!   miniat: te 4 oktawy, tylko górna 5-linia, bez górnego łuku i napisu.                    TGTU (4 łuki "pionowe")

1 łuk w Wn1 (→Wf)

tylko 150

Bez łuków w Wa
..

Wpisane w A cztery łuczki od przednutek do przeciwległych nut oktaw podkreślają ekspresyjny charakter oktawowych mini-motywów. Szczegół ten został w pełni odtworzony dopiero w Wn2 – we wcześniejszych wydaniach większość łuczków pominięto (w Wa wszystkie).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 149

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Wf (→Wn1) 8 ostatnich nut zapisanych jest jako 2 grupy szesnastek. Podział na grupy sugeruje, że Chopin miał na myśli ścisły i regularny podział, nuty te powinny więc być trzydziestodwójkami. Odpowiednią zmianę wprowadzono w Wa i Wn2 (→Wn3). Dodatkowe belki zostały też dopisane w WfJ, choć autentyczności tak mało charakterystycznego wpisu nie sposób potwierdzić.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Dopiski WfJ , Błędy powtórzone Wn

t. 149

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez palcowania w Wf (→Wn)

!!!   miniat: 6 szesnastek, tylko dolna 5-linia, bez pedału i łuku.               Tu pusta klisza 

Palcowanie Wa

21 na Gis-A + 1 na a
..

Naturalne w tym kontekście palcowanie Fontany jest przypuszczalnie zgodne z przewidywanym przez Chopina – por. Chopinowską wskazówkę w podobnym pasażu w t. 141.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 149

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Wf nie ma  podwyższającego d1 na dis1, co musi być uznane za niedokładność, gdyż dis1, pojawiło sie wcześniej tylko na dolnej pięciolinii. Znak dodano w Wn i Wa, przy czym w tym ostatnim powtórzono jeszcze  przed dis2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

t. 149

Utwór: op. 22, Polonez

..

Na początku taktu w Wf (→Wa1) brak  obniżającego G na Ges. Błąd ten, jeśli popełnił go Chopin, byłby dowodem na jego wyprzedzające myślenie – modulacja do b-moll/Ges-dur była zdeterminowana już w poprzednim takcie, więc użycie Ges mogło już być potraktowane jako oczywiste (w Wf odstępy między nutami sugerują, że  przed ges, a być może wszystkie 3 bemole w l.r. zostały dodane w korekcie). Znak dodano w pozostałych wydaniach.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy powtórzone Wa