mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 5

Utwór: WN 37, Lento con gran espressione

..

W A1 widać, że 6. ósemka brzmiała początkowo fis, jak w t. 13 i 46.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Zmiany akompaniamentu

t. 5-6

Utwór: WN 37, Lento con gran espressione

Łuk A1, odczyt dosłowny

!!!   miniat: wycinek, te takty, tylko górna 5-linia.                   EZnieU

Łuk KJ, odczyt dosłowny

EZnieU1

Łuk w KK (→KB)

EZTU

Bez łuku w WL
..

W tekście głównym podajemy niebudzący wątpliwości graficznych ani muzycznych łuk KK (→KB). Zdaniem redakcji, można go uważać także za interpretację prawdopodobnie niedokładnych łuków A1 i KJ. Łukowanie A1 w ogóle ma raczej szkicowy charakter – niedbale pisane i na ogół krótkie łuki pojawiają się jedynie sporadycznie.
Brak łuku w WL nie wydaje się być przeoczeniem, gdyż w wydaniu tym w zasadzie nie ma łuków artykulacyjno-frazowych – łuki niezwiązane z grupami nieregularnymi występują tylko w t. 44 (dowolny) i 47 (autentyczny). Można w związku z tym podejrzewać jakieś generalne niedopatrzenie redakcyjne.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niedokładności KJ , Adiustacje WL

t. 5-10

Utwór: op. 28 nr 2, Preludium a-moll

..

W Wa łuk l.r. w t. 5 – pierwszym w nowej linii tekstu – rozpoczyna się od 1. ósemki, mimo że łuk w poprzednim takcie wskazuje na kontynuację. Niedokładność była zapewne skutkiem ubocznym przeniesienia łuku w t. 5-7 pod nuty (skądinąd uzasadnionego, gdyż pisownia Wf jest tu nielogiczna: łuk w t. 1-4 poprowadzony jest pod nutami, a jego kontynuacja w t. 5-7 – nad).
Niekonsekwentne łuki na przejściach do nowej linii występują także w KF i Wn – łuki w taktach rozpoczynających nową linię (t. 6 i 10 w KF oraz 5 i 9 w Wn) biegną od 1. ósemki taktu wbrew notacji na końcach poprzednich linii. (Niedokładności KF nie odtwarzamy w naszych transkrypcjach ze względu na odmienny podział na systemy.)

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wa , Niedokładności KF , Niepewna kontynuacja łuku

t. 5-12

Utwór: op. 28 nr 2, Preludium a-moll

..

W As, w całym utworze (pomijając końcowe akordy) nie ma żadnego znaku chromatycznego w partii pr.r. W przypadku przednutek w t. 5 i 10 brak krzyżyków przy przednutkach wydaje się oczywisty, choć tylko przy założeniu zasadniczej zgodności planu harmonicznego szkicu z wersją ostateczną Preludium (akompaniament w tych i sąsiednich taktach nie jest nawet zamarkowany). Natomiast użycie fis1, a nie f1 w t. 8 i 11-12 wynika niedwuznacznie z zapisanej partii l.r.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

t. 5-20

Utwór: op. 28 nr 2, Preludium a-moll

4 przednutki nieprzekreślone w As, A (→Wf→Wa) i KGS

!!!   miniat: wycinek, od przednutki do ćwierćnuty z kropką w t. 5, tylko górna 5-linia. Tu A.                     Tu bez kliszy 

4 przednutki przekreślone w KF (→Wn)

EZnieU = 4 x przekreślenie

Różne przednutki w WfS

EZnieU tylko 17 i 20. Na miniaturze fragment t. 17
..

Przednutki w t. 5, 10, 17 i 20 podajemy w tekście głównym jako nieprzekreślone, zgodnie z zapisem A (→Wf→Wa). W tym kontekście nie oznacza to jednak wykonania wyraźnie odmiennego od zwykłej, przekreślonej przednutki, na co wskazują:

  • widoczna w As poprawka rytmu w t. 10, w którym napisane początkowo 2 szesnastki Chopin zastąpił przednutką i ósemką;
  • przekreślenie – przypuszczalnie przez Chopina – przednutek w t. 17 i 20 w WfS, zapewne by skorygować niewłaściwe, zbyt  rozwlekłe wykonanie;
  • nie zawsze dokładną notację przednutek przez Chopina, który niekiedy zdawał się stosować je zamiennie, nie przejmując się ewentualną różnicą wykonania przednutek przekreślonych i nieprzekreślonych (por. np. Polonez cis  op. 26 nr 1, t. 11 i 36).

Zdaniem redakcji, uwzględniając tempo i charakter muzyki oraz wszystkie powyższe czynniki, można zalecić następujące rozwiązanie rytmiczne tego szczegółu: .

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Notacja przednutek , Adiustacje Fontany