mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 5-8

Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

..

Dodajemy kasowniki ostrzegawcze przed g1 w t. 5 i przed pierwszym c2 w t. 6. Znaki dodano już w Wn3, wraz z kasownikami przed a2 i c2 na początku t. 8.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 5

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

w KG i Wf (→Wa)

Bez oznaczenia w Wn
..

Brak  w Wn musi być uznany za przeoczenie sztycharza – por. t. 1 (w tym kontekście dziwi brak uzupełnienia znaku w Wn2).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 5

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

Podwójna kreska taktowa w KG

Pojedyncza kreska taktowa w Wf (→Wa1)

Znak repetycji w Wn i Wa2
..

W KG takty te są oddzielone podwójną kreską, co prawdopodobnie jest dowolną zmianą, wprowadzoną przez kopistę (Chopin rzadko stawiał podwójne kreski przy zmianach tempa lub tonacji, było to jednak powszechnie stosowaną praktyką). W Wn tę podwójną kreskę zmieniono dowolnie w znak repetycji. Nie jest pewne, czy jest to adiustacja, czy błąd spowodowany mylnym odczytaniem rękopisu. Zmianę tę, pozbawiającą powtórkę ekspozycji jej motywu czołowego, przejęto w Wa2 i znacznej większości późniejszych wydań zbiorowych. W tekście głównym podajemy pojedynczą kreskę Wf (→Wa1), co niemal na pewno odpowiada pisowni [A]. Za dodatkowy argument potwierdzający poprawność tekstu Wf można uznać dodanie w tym miejscu łuku l.r. w korekcie Wf3 – gdyby Chopin chciał ominąć Grave przy powtórce, brak potrzebnego w tej sytuacji znaku repetycji zapewne nie uszedłby jego uwagi.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Zmiany długości fraz

t. 5

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

w KG (→Wn) i Wa2

w Wf (→Wa1)
..

Chopinowskie  było często mylnie odtwarzane przez sztycharzy jako  – por. np. Etiudę cis op. 10 nr 4, t. 1. Można więc z dużym prawdo­podobieństwem przyjąć, że Gutmann prawidło­wo odtworzył autograf Chopina, a sztycharz Wf – nie. Uwzględnienie , obowiązującego już od 2. ósemki, czyni zresztą różnicę między obiema wskazówkami czysto teoretyczną.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , fz – f

t. 5

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

 w KG (→Wn) i Wf

!!!   miniat: 5 ósemek, tylko dolna 5-linia, bez górnego łukui dynamiki.         TGTU

 w Wa

EZnieU
..

Ze źródeł nie wynika jasno, której ósemki ma dotyczyć znak . W grę wchodzi 2. ósemka, jak jest w Wf i jak w Wn zinterpre­to­wano niejasny znak KG (można by go przypisać pauzie l.r., przypadającej na 2. ósemkę lub też odnieść do 3., a nawet 4. ósemki taktu), albo początek taktu, jak w Wa zinterpreto­wa­no zapis Wf. Realia pianistyczne i brzmieniowe każą uznać obie te wersje za możliwe. W tekście głównym odtwarzamy pisownię źródła podstawowego, czyli Wf.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wa , Niedokładności KG