


- « Poprzednia
- 1
- …
- 195
- 196
- 197
- 198
- 199
- 200
- 201
- …
- 3904
- Następna »
t. 5-9
|
Utwór: op. 64 nr 1, Walc Des-dur
..
We wcześniejszych autografach powrót pierwszej części Walca oznaczony jest skrótowo jako Dal Segno. Poszczególne rękopisy umieszczają ten znak (segno) w różnych miejscach, w zależności od wersji przejścia z części środkowej: W As, chcąc zaprezentować wszystkie zapisane wersje akompaniamentu w t. 21-36, w wersji "redakcja" nie uwzględniamy tego sposobu notacji repryzy i wypisujemy t. 77-108 in extenso. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne |
||||||||
t. 5-28
|
Utwór: op. 64 nr 1, Walc Des-dur
..
Wszystkie znaki dynamiczne zostały przez Chopina wprowadzone dopiero w czasie przygotowywania Walca do publikacji – nie ma ich ani w As, ani w autografach okolicznościowych (AI, AII, AIII). W dalszych uwagach braku tych oznaczeń w wymienionych autografach w ogóle nie omawiamy. Podobnie w przypadku pedalizacji. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany |
||||||||
t. 5-28
|
Utwór: op. 64 nr 1, Walc Des-dur
..
Wśród wcześniejszych autografów tylko AI ma wpisaną szczegółową pedalizację. Braku oznaczeń w As, AII i AIII w dalszych uwagach nie odnotowujemy. Podobnie w przypadku znaków dynamicznych. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany |
||||||||
t. 5
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III
..
Przyłączenie w Wf nuty b na 2. mierze taktu do górnego głosu to prawdopodobnie skutek niezrozumienia pisowni [A]. Odmienna wartość nuty b w t. 59, będącym powtórzeniem tego taktu, niewypisanym nutami w rękopisach, wskazuje na niedokładność odtworzenia rękopisu w tym miejscu przez sztycharza Wf. Ujednolicenie wartości rytmicznych w Wa jest zapewne adiustacją, wspartą porównaniem właśnie z t. 59. W tekście głównym podajemy niebudzącą żadnych wątpliwości wersję KG (→Wn). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf |
||||||||
t. 5-22
|
Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll
..
Oba łuki nad parą półnut w t. 5-6 i 21-22 są w A wyraźnie dłuższe niż w t. 1-2 i 17-18. Podobnie w AI (tylko w t. 5-6, bo za drugim razem Chopin pominął łuk), toteż takie właśnie łuki podajemy w tekście głównym. Podwójne łuki w Wf są najprawdopodobniej efektem korekty Chopina – sztycharz Wf początkowo połączył łukiem tylko dolne nuty sekst, co skłoniło kompozytora do dodania górnych łuków (pierwotny stan zachował się w większości Wn). Korekta ta ma zdaniem redakcji doraźny charakter i nie tyle świadczy o zmianie koncepcji łukowania, ile potwierdza wagę łuku nad nutami. Podobnie w t. 133-134 i 149-150. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Umiejscowienie oznaczeń , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 195
- 196
- 197
- 198
- 199
- 200
- 201
- …
- 3904
- Następna »