mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 5

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Palcowanie WfJ

!!!   miniat: nic.               TGTU

Bez palcowania lekcyjnego
..

Do tekstu głównego przyjmujemy Chopinowskie palcowanie, wpisane ołówkiem w WfJ.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfJ

t. 5-6

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

3 akcenty krótkie w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: nic.            Tu krótkie akcenty zamiast długich, t. 5-6

3 akcenty długie proponowane przez redakcję
..

We wszystkich źródłach 3 kolejne akcenty w t. 5-6 są krótkie. Uważamy to za niedokładność sztycharza i w tekście głównym proponujemy akcenty długie:

  • długie nuty – w tym wypadku punktowane półnuty g1 – na ogół są przez Chopina opatrywane akcentami długimi;
  • motyw na końcu t. 5 jest powtórzeniem motywu w t. 4, w którym akcent długi nie budzi w Wf wątpliwości.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa

t. 5-37

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

4 kliniki w A, prawdopodobna interpretacja

!!!   miniat: jak widać.                       EZTU (z ff 3x)

4 kropki w A, możliwa interpretacja

EZnieU

3 kliniki i kropka w KF

EZnieU w t. 13, reszta EZTU

2 razy 2 kropki w Wf (→Wa)

w t. 13 i 29, poza tym puste.       EZnieU1

4 razy 2 kropki w Wn

EZnieU1
..

Znaki, którymi Chopin opatrzył w A ćwierćnuty w t. 5, 13, 29 i 37, mogą w tym kontekście oznaczać jedynie staccato, nie jest jednak oczywiste, czy chodziło o kliniki czy kropki. Różnią się one bowiem wyraźnie od kropek (np. licznych kropek przedłużających półnuty lub ćwierćnuty), ale też ich kształt nie przywodzi na myśl kliników lub choćby pionowych kreseczek, które można by z nimi łatwo utożsamić.  Z tego względu oprócz kliników w tekście głównym proponujemy także kropki jako rozwiązanie alternatywne. W pozostałych źródłach niedokładnie odtworzono pisownię A; wyjątkiem jest Wn, w którym notację ujednolicono do postaci niepojawiającej się w tych taktach ani w A, ani w KF.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Kliniki , Niedokładności KF

t. 5

Utwór: op. 22, Andante spianato

Palcowanie wpisane do WfD

!!!   miniat: wycinek                                    TGTU = (4)

Bez palcowania lekcyjnego
..

W tekście głównym uwzględniamy pochodzącą od Chopina cyfrę palcowania wpisaną do WfD. Podobnie w dalszej części Andante, w t. 17, 27, 29, 36 i 41.
Pod koniec taktu w WfD widoczna jest ukośna kreska o niejasnym znaczeniu – mógłby to być np. znak oddzielający e2 od fis2, zgodnie z drukowanym łukowaniem, lub asemantyczny ślad gestykulacji ogniskującej uwagę ucznia na omawianym problemie interpretacyjnym.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD

t. 5

Utwór: op. 22, Polonez

 w Wf (→Wn)

!!!   miniat: wycinek 1. ósemka, tylko górna 5-linia.          TGTU

w Wa
..

 to prawdopodobnie adiustacja Wa – powtórzenie  mogło się wydać niepotrzebne. Istnieje też możliwość, choć zdaniem redakcji mało prawdopodobna, że oznaczenie to znajdowało się początkowo także w Wf, w którym jednak Chopin zmienił je na  w ostatniej fazie korekt. Kwestia intencji kompozytora nie jest tu wszakże oczywista, jeśli wziąć pod uwagę wypełniające następne 6 taktów crescenda. Wątpliwości nie rozwiewają też głosy orkiestrowe, w których wiolonczele i kontrabasy mają , ale skrzypce i altówki –  (w pozostałych głosach nie ma oznaczeń dynamicznych w tym miejscu).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , fz – f