- « Poprzednia
- 1
- …
- 163
- 164
- 165
- 166
- 167
- 168
- 169
- …
- 3902
- Następna »
|
t. 4-28
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
W t. 4, 12 i 28 w A nie ma łuków w partii l.r. Są to te same takty, w których brakuje znaków pedalizacji. Być może pisząc czwarty, ostatni takt akompaniamentu opartego na naprzemiennym wykorzystaniu dwóch schematów, Chopin był już myślami przy następnym takcie, zbudowanym inaczej. W Wn1 (→Wf) dodano łuki w t. 12 i 28, w obu wypadkach powtarzając łuk użyty dwa takty wcześniej (w szczególności w t. 12 powtórzono błędny łuk z t. 10). Wskazuje to, zdaniem redakcji, raczej na działanie adiustatora. W Wa i Wn2 uzupełniono także łuk w t. 4, a w Wn2 poprawiono ponadto łuk w t. 12. Tę ostatnią wersję podajemy w tekście głównym, gdyż brak łuków w omawianych taktach uważamy za niewątpliwą niedokładność notacji. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Niedokładności A |
|||||||||||
|
t. 4-7
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
Takty te, wypełniające 2. linijkę A, zawierają kilka wyraźnych przykładów Chopinowskiej maniery pisania nut na liniach dodanych. Mając zapewne na uwadze widoczność takiej nuty, kompozytor nadawał główce kształt pionowej kreseczki, którą niekiedy przedłużał tak, że wydaje się być dodatkową, skierowaną w dół laseczką ćwierćnutową. W omawianych taktach dotyczy to c1 pr.r. w t. 4-6 oraz c1 i a w t. 7. Wymowne są zwłaszcza nuty w t. 5 i 7, w których ze względu na opadający kierunek pasaży jakiekolwiek przedłużenia są wykluczone. kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Niepewne nuty na liniach dodanych |
|||||||||||
|
t. 4
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
W Atut brak kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności A |
|||||||||||
|
t. 4
|
Utwór: op. 16, Rondo Es-dur
..
Precyzyjne rozróżnienie między długimi i krótkimi akcentami, charakterystycznymi dla notacji Chopina, oraz przydzielenie ich do prawej lub lewej ręki jest niemożliwe wobec braku autografu i widocznych niedokładności pierwszych wydań. W Wf w niektórych przypadkach można dostrzec różnice między akcentami, w mniejszym stopniu dotyczy to także Wn, natomiast adiustator Wa prawie wszystkie akcenty odtworzył jako krótkie. Nie można stwierdzić jednoznacznie, w których miejscach notacja Wf wiernie odzwierciedla pisownię Chopina (która też bywa nieprecyzyjna), a gdzie długość akcentu jest rezultatem przypadku czy niedokładności. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf |
|||||||||||
|
t. 4-36
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Chopin w A (→KF) nie wprowadzał żadnych dodatkowych oznaczeń nad pauzami całotaktowymi (t. 4, 12, 23-24, 28 i 36), co odtworzono jedynie w Wn2. W Wf (→Wa) nad każdą pojedynczą pauzą umieszczono cyfrę 1, a parę taktów z pauzami zastąpiono podwójnym taktem z dwutaktową pauzą oznaczoną cyfrą 2. W Wn1 w każdym z omawianych taktów obie pauzy opatrzono cyframi 1. Zbliżoną notację wprowadzono w Wn3, w którym jednak w t. 24 jedynki zastąpiono dwójkami. W tekście głównym zachowujemy prostą a jednoznaczną pisownię Chopinowską. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Adiustacje Wf |
podwyższającego dolną nutę l.r. na 3. mierze taktu. Tę oczywistą niedokładność poprawiono w 
- « Poprzednia
- 1
- …
- 163
- 164
- 165
- 166
- 167
- 168
- 169
- …
- 3902
- Następna »