- « Poprzednia
- 1
- …
- 166
- 167
- 168
- 169
- 170
- 171
- 172
- …
- 3706
- Następna »
t. 4
|
Utwór: op. 28 nr 15, Preludium Des-dur
..
Wprowadzona w Wa zmiana ósemek na szesnastki jest z punktu widzenia reguł notacji rytmicznej słuszna. Jednak pozornie nieprawidłowa notacja oryginalna najprawdopodobniej miała w zamyśle Chopina sugerować spokojne, nieco wolniejsze wykonanie tej figury. Podobnie w t. 23. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa |
|||||
t. 4
|
Utwór: op. 28 nr 15, Preludium Des-dur
..
W tekście głównym pomijamy dodatkowy łuk, będący częścią oznaczenia grupy nieregularnej – por. Ogólne Zasady Redakcyjne, p. 16. Podobnie w t. 23 i 79. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Łuki "triolowe" |
|||||
t. 4-5
|
Utwór: op. 28 nr 15, Preludium Des-dur
..
Ciągły łuk KF (→Wn) to błąd kopisty – łuki w A są wyraźnie rozdzielone, a ich kształt nie wskazuje na chęć połączenia. W Wf t. 4 kończy linijkę tekstu, a łuk w t. 4 sugeruje kontynuację, czego w zasadzie nie potwierdza łuk w t. 5 (por. początek następnej linii w Wf). W całości jednak notacja Wf może być myląca, co tłumaczy obecność ciągłego łuku w Wa. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy KF |
|||||
t. 4
|
Utwór: op. 28 nr 13, Preludium Fis-dur
..
Porównanie z podobnymi t. 2, 10 i 12 dowodzi, że Chopin życzył sobie, by cis1 brzmiało jeszcze w 2. połowie taktu. Skrócenie jego wartości przez Fontanę jest więc z pewnością niesłuszne. Bardziej uzasadnione byłoby przedłużenie tej nuty kropką, jak jest w wymienionych taktach, nie jest to jednak konieczne z uwagi na pedał. Zmianę w Wa2 wprowadzono zapewne pod wpływem Wn1 (inne przykłady wprowadzenia w Wa2 błędnych wersji Wn1 – patrz np. Preludium D nr 5, t. 16, B nr 21, t. 4 czy d nr 24, t. 47-49). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Fontany |
|||||
t. 4-5
|
Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll
..
A ma łuk nad t. 1-4 i drugi, który odczytany dosłownie rozpoczyna się od 2. ósemki t. 5. Nic nie wskazuje zatem, by Chopin chciał je połączyć, toteż odczytanie zarówno KF, jak i Wf musi być uznane za błędne (kopista za przypadkowe uznał zresztą także podziały łuku w t. 7-8 i 8-9). Przyjmujemy ponadto, że początek łuku w t. 5 jest w A niedokładny i interpretujemy go jako biegnący od 1. ósemki. Jest to uzasadnione tym, że w kilku innych sytuacjach Chopin utożsamiał łuk rozpoczynający się między 1. a 2. ósemką z łukiem biegnącym wyraźnie od 1. ósemki, np. t. 1 i 9 czy 29 i 31. Patrz też uwaga do t. 54-55. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładne łuki A , Błędy KF |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 166
- 167
- 168
- 169
- 170
- 171
- 172
- …
- 3706
- Następna »