Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 4-5

Utwór: op. 28 nr 4, Preludium e-moll

Palcowanie wpisane do WfS

!!!   miniat: nic                   TGTU = (3 3)

Bez palcowania lekcyjnego

..

Niezbyt czytelny, zwłaszcza w t. 4, ołówkowy dopisek w WfS to najprawdopodobniej oznaczające palcowanie, pisane z boku dwie cyfry 3.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfS

t. 4

Utwór: op. 28 nr 4, Preludium e-moll

..

W As  umieszczony jest na wysokości e, a nie g, co z pewnością jest niedokładnością, zdarzającą się nawet w staranniej wykończonych autografach, np. w Etiudzie es op. 10 nr 6, t. 36.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Znak chromatyczny poniżej/powyżej nuty

t. 4

Utwór: op. 28 nr 5, Preludium D-dur

..

W KF (→Wn1) szesnastki h1-a1 nie są wydzielo­ne jako ósemki. Niewątpliwą pomyłkę kopisty poprawiono w Wn2 (→Wn3). Patrz też t. 36.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy KF , Błędy powtórzone Wn

t. 4

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

ais1 w A (→KFWn1), odczyt dosłowny

!!!   miniat: wycinek, 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.                  Tu bez kliszy 

a1 w Wf (→Wa) i Wn2 (→Wn3)

TGTU = kaso a1

..

Odczytana dosłownie wersja A (→KFWn1), w której  jako 4. trzydziestodwójka ostatniej miary taktu występuje ais1, jest najprawdopodobniej pomyłkowa, mimo że struktura interwałowa czterech wewnętrznych trzydziestodwójek (od 3. do 6. w ośmionutowej figurze) jest ściśle analogiczna do siedmiu poprzednich figur. Wskazuje na to szerszy kontekst tonalny tej frazy i całego Preludium – druga nuta z tych czterech nigdy nie jest alterowana, a tonacją, do której Chopin powraca w 2. połowie tego taktu jest fis-moll, a nie Fis-dur. Kasownik został dodany – zapewnie przez Fontanę – w Wf (→Wa), identyczne uzupełnienie wprowadzono również w Wn2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Adiustacje Wf

t. 4-5

Utwór: op. 28 nr 9, Preludium E-dur

Rozdzielone łuki w A

!!!   miniat: wycinek, tylko górna 5-linia, 4. miara t. 4 i 1. miara t. 5.                        EZTU na 2 linijkach

Niejednoznaczne łuki KF, odczyt dosłowny

t. 3-4 EZTU + t. 5-7 EZnieU

Ciągły łuk w Wf (→Wa), Wn i KGS

EZnieU obie linijki

..

Łuki w A są wyraźnie rozdzielone, tak iż nie jest jasne, co zmyliło sztycharza Wf (→Wa), że nieuwzględnił tego podziału. Łukowanie KF jest niejasne – łuk w t. 4, na końcu linii, nie sugeruje kontynuacji, ale łuk na początku t. 5 wyraźnie tak. W rezultacie także Wn ma ciągły łuk w tym miejscu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładności KF