op. 31, Scherzo b-moll

Rok 1858 jako prawdopodobną datę ukazania się Wn2 podajemy na podstawie chronologii numerów wydawniczych*. Wydanie w tej postaci dostępne było przypuszczalnie do połowy lat 60-tych XIX w., kiedy to wydawnictwa Chopinowskie B&H poddano rewizji, adiustując kolejne nakłady lub przygotowując nowe wydania, w tym zapewne Wn3, a więc poprawioną wersję Wn2 (w latach 1865-1866 po raz pierwszy opublikowano także np. partyturę Koncertu f-moll op. 21).

W Wn2 tekst Wn1 poddano starannej rewizji, ponownie sprawdzając zapis z KF, ale także wprowadzając szereg dowolnych zmian. Kontynuo­wano zaczęty w Wn1 proces porządkowania notacji znaków chromatycz­nych. Poprawiono też kilka wyraźnych błędów, jak choćby w t. 1 czy 493.

Wśród poprawek wprowadzonych na podstawie KF można wymienić:

• usunięcie dodatkowych łuków dla l.r. w t. 1-3 i analog. (ale pozostałe tego typu uzupełnienia wymienione w charakterystyce Wn1 pozostawiono), usunięcie dolnego łuku w t. 114-115;
• zmianę des³ zamiast c³ w t. 8 czy e na d w t. 273;
• dodanie kreseczek wyznaczających zakres wskazówki wykonawczej, np. w t. 72-80 i 204-212, 241-245 czy 725-731;
• dodanie  w t. 98,
• przywrócenie  w miejsce  w t. 154 i 358.

Ujednolicano analogiczne i podobne miejsca, m.in.:

• zmieniono długości widełek  lub  w t. 6-7 i analog., 239-240;
• zmodyfikowano pedalizację w t. 18-22, 225-226, 235-236, 452-453 i 456-457, 730-731, wskazówki dynamiczne w t. 203-204, 213-214;
• przesunięto początki łuków w t. 49-52 i 57-60, 295-296 i analog., 722-723, połączono łuki na przejściu t. 268-269 i analog., przedłużono łuk do t. 364;
• przetrzymanie es² zastąpiono przetrzymaniem des², w t. 73-74,
• dodano pedalizację w t. 105-116, łuki przetrzymujące w t. 114-115, 211-212, 273-274,kropkę staccato w t. 117,  w t. 189-190,  w t. 206, parę znaków  w t. 235-238, łuk l.r. w t. 278-280, 434-435 czy 492-495 i 511-515, arpeggia w t. 556-572 (13 znaków);
• zmieniono ges² na f² w ostatnim akordzie t. 240 i 691;
• uzupełniono i ujednolicono akcenty w t. 250 i analog.;
• zmieniono drobne ósemki na szesnastki w t. 302;
• usunięto łuk l.r. w t. 438-439, pr.r. w t. 543.

Dodano ostrzegawcze znaki chromatyczne, np. w t. 13 i analog., 179 i 630, 278, 280 i 382, 302-303, 468, usunięto niepotrzebne znaki w t. 360 i 462, 478-480, 494-496 i dalsze, 517, 535-536.

Wprowadzono również inne, w większości mniej uzasadnione, dowolne zmiany:

• zmieniono umiejscowienie i/lub zakres widełek  lub  w t. 49-50 i 57-58, 81-82, 215-218, 230, ;
• zmieniono drobne ósemki na normalne w t. 395;
• przesunięto  w t. 358 i 460;
• skrócono łuki w t. 477-478 i analog.;
• dodano łuki dla postępu basu w t. 505-508,
• dodano w t. 539.

W Wn2 nie ustrzeżono się też od błędów, np. przeoczono kropkę staccato w t. 169.

^* O. E. Deutsch, Musikverlags-Nummern, Berlin 1961, s. 10.