|
|
Łuki rozdzielone w A (→KF→Wn1, →Wf→Wa) i Wn3 !!! miniat: wycinek t. 268-269, tylko górna 5-linia. Tu EZTU górna linijka + EZTU 288 + EZTU lewy koniec 289 itd. |
|
|
Ciągły łuk w Wn2 EZnieU górna linijka + EZnieU lewy koniec 288 itd |
Adiustator Wn2 upodobnił łukowanie na przejściu t. 268-269 i 288-289 do łukowania analogicznej frazy w t. 369-370. Trudno znaleźć uzasadnienie dla tej decyzji – niebudzący wątpliwości tekst zmieniono w trzech miejscach (jeszcze w t. 390-391), opierając się na czwartym, wątpliwym (notacja KF w t. 369-370 właściwie nie sugeruje połączenia łuków). Nie dziwi zatem powrót w Wn3 do wersji autentycznej.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wn
notacja: Łuki