t. 250-256
Akcenty i w A !!! miniat: te co 118-124 (odpowiednio zmodyfikowane). Tu EZnieU |
||
EZnieU1 (na miniaturze widełki ucięte, bez prawego końca) |
||
Różne akcenty w Wf jak war_11, tylko akcenty długie zamiast wideł |
||
Różne akcenty pr.r. i l.r. w Wa 3 pionowe nad pr.r. (nad pięciolinią) i 4 krótkie pod l.r. |
||
EZTU |
||
Akcenty długie, alternatywna propozycja redakcji 4 długie |
Mimo widocznych w A bardzo dużych różnic w długości znaków w t. 250, 252, 254 i 256, uważamy, że wszystkie one są akcentami. Znak w t. 250, który sam w sobie mógłby uchodzić za akcent długi, w kontekście dwóch następnych interpretujemy jako krótki. Z powodów omówionych w analogicznych t. 118-124, w tekście głównym podajemy ujednoliconą notację z czterema krótkimi akcentami, rozwiązanie to zastosowano także w Wn2 (→Wn3). Brak dwóch znaków w KF (→Wn1) to zapewne przeoczenie, a zmiany wprowadzone w Wa, z rozdwojeniem akcentów i charakterystycznym dla tego wydania użyciem akcentów pionowych – adiustacja.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wa, Niedokładności Wn, Adiustacje Wn
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki