Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie


Wydawca: Breitkopf & Härtel
Data: XI 1837
Numer wydawniczy: 5852
Tytuł: Scherzo
Dedykacja: Mademoiselle la Comtesse Adèle de Fürstenstein

Wn1 oparte jest na KF (patrz charakterystyka tej kopii) i nie nosi śladów korekty Chopina. Przeprowadzono w nim natomiast typową dla wydaw­nictw B&H adiustację skoncentrowaną na uporządkowaniu notacji znaków chromatycznych i oznaczeń wykonawczych – łuków, kropek, akcentów itp.
Adiustacje obejmują:

  • Znaki chromatyczne, np. uzupełnienie niezbędnych w t. 40, 499, 541-543, dodanie ostrzegawczych w t. 181, 316, 380 czy 516-517, usunięcie nieuzasadnionych w t. 470;
  • Zmiany zakresu łuków, np. w t. 1 czy 274-275;
  • Dublowanie oznaczeń w partii l.r., np. łuków w t. 1-3 i analog. czy 572-579 i 581-582, kropek staccato w t. 5 i analog. czy 573 i 575;
  • Uzupełnienia różnych elementów notacji, uznanych za pominięte przeważnie na podstawie porównania z analogicznymi sytuacjami, np. łuk w t. 119-120249-250 czy 532-533, kropka staccatot. 154, łuki przetrzymujące h-dis1 w t. 348-349,
  • Inne zmiany ujednolicające, np. zmiana d na e w t. 273, przedłużenie łuku w t. 497-498,
  • Poprawki wyraźnych błędów występujących w KF, np. dodanie przenośników oktawowych w KF)">t. 9 i 14-17.

Niekiedy nie jest oczywiste, czy dana zmiana jest adiustacją, czy pomyłką, jak w przypadku łuku dodanego w t. 114-115.

Źródłem licznych niedokładności w odtworzeniu zapisu KF były pewne rutynowe nawyki sztycharzy, np. dopasowywanie długości łuków lub widełek dynamicznych do wiązań lub pewnych struktur metrycznych, np. taktów. Wiele różnic wynika z niejasności rękopisu lub trudności w inter­pretacji znaków stosowanych przez Chopina w sposób niekonwencjonalny – dotyczy to przede wszystkim akcentów długich, w których widziano albo zwykłe, krótkie akcenty, albo widełki  (patrz np. t. 6-7, 14-15 i ana­log.). Do często spotykanych niedokładności należy też pomijanie krese­czek wyznaczających zakres określeń, np. po cresc. w t. 72241 czy 725.

Wn1 popełniono też pewną liczbę błędów, m.in.:

Oryginał w: Zbiory prywatne (kolekcja J. Ekiera), Warszawa
Sygnatura: A.9