Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 6-7

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Akcent długi w A (→KF)

!!!   miniat: wycinek, te takty, tylko górna 5-linia.                       EZnieU

w Wf (→Wa)

!!!   miniat: wycinek Wa.                                         EZTU

Krótki akcent w Wn1

EZnieU1

 w Wn2 (→Wn3)

EZnieU2

..

Analiza znaków  lub , wpisanych przez Chopina w A w tych i analogicznych taktach, prowadzi do wniosku, że mimo istotnych różnic długości (od akcentu długiego do dwutaktowych widełek) wszystkie najprawdopodobniej ozna­cza­ją akcenty długie. Z tego względu w tekście głównym zdecydowaliśmy się je ujednolicić, przyjmując kompromisowy znak  długości mniej więcej jednego taktu.
W pozostałych źródłach Chopin nie ingerował w kształt tych znaków.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn

t. 8

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

..

Jako wewnętrzną nutę 2. akordu pr.r. Wn1 ma des3 zamiast c3. Porównanie z innymi źródłami i analogicznymi taktami dowodzi pomyłki, poprawionej w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 9-35

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Bez łuków l.r. w A ( →KF,Wf) i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: oba motywy t. 9-11, wycinek.                Tu pusta klisza 

Łuki l.r. w Wn1 i Wa

jak EZnieU w t. 1-3 = 6 łuków w t. 9-11, 25-27 i 33-35.

..

Łuki l.r. w t. 9-11, 25-27 i 33-35 to dowolny dodatek adiustacji Wn1 i Wa. W Wn i Wa tego typu uzupełnienia stosowano rutynowo także w innych kompozycjach – por. np. Koncert f op. 21, cz. II, t. 66-69, cz. III, t. 145-160 czy Scherzo cis op. 39, t. 1-12. W Wa dodatkową zachętę do uzupełnienia mogły stanowić łuki Wf w t. 1-3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 9-33

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

..

W całej drugiej linijce A nie ma przenośników oktawowych – brak dokończenia znaku w t. 9 i całości w t. 14-17. Podobnie, przejście do nowej linii spowodowało błąd w t. 31-33, w których również brak dokończenia przenośnika z t. 30. Fontana zauważył i poprawił tylko ostatnie z tych przeoczeń, ale w KF przenośnik dopisany został ołówkiem także w t. 14-17, przypuszczalnie przez sztycharza Wn1 (dopisku tego, jako należącego już raczej do Wn1, w transkrypcji KF nie uwzględniamy). W wydaniach wszystkie błędy poprawiono, w Wf być może z polecenia korygującego je Chopina.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Obce dodatki w rękopisach , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Fontany

t. 9-41

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

3 kliniki w A

!!!   miniat: zestawienie akordów pr.r. z t. 9, 17, 33 i 41 (na wzór miniatur w t. 5).                   Tu kliniki (nad końcem łuku) bez ostatniego (t. 41). W tej adnotacji robimy tylko akordy pr.r.!!!

3 kropki w KF

prócz 41

3 kliniki i kropka w Wf (→Wa)

kropka 41

4 kropki w Wn, alternatywna propozycja redakcji

"dawne TGTU"

4 kliniki proponowane przez redakcję

nowe TGTU = jak war_11 + klinik 41

..

Nie jest jasne, czy znaki staccato, którymi Chopin opatrzył akordy pr.r. w t. 9, 17 i 33 (brak znaku w t. 41 to oczywiste niedopatrzenie – jest to pierwszy takt na nowej stronie A), należy odczytywać jako kliniki czy kropki. Niejasność potwierdzają źródła oparte bezpośrednio na A – kopista odczytał te znaki jako kropki, ale szty­charz Wf jako kliniki. Zdaniem redakcji więcej argumentów przemawia za klinikami, które tym samym proponujemy w tekście głównym. Kropka dodana w Wf w t. 41 może pochodzić od Chopi­na, ale i w tym wypadku nie ma pewności, czy sztycharz właściwie odczytał korektowy wpis Chopina. Identyczne uzupełnienie wprowadzone w Wn nie może być autentyczne.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Kliniki , Niedokładności A