Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 0

Utwór: op. 26 nr 1, Polonez cis-moll

Dedykacja w A (→WfWn1Wn2Wn3) i Wa2

Brak dedykacji w Wa1 i Wn4 (→Wn5)

..

W Wa1 oraz Wn4 (→Wn5) nie umieszczono dedykacji.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Dedykacje , Adiustacje Wn

t. 1-2

Utwór: op. 29, Impromptu As-dur

A, Wf, Wa

..

W Wn​ dokonano zmiany układu wiązań we wszystkich analogicznych miejscach (t. 4-5, 19-21, 83-84, 87-88 i 101-103). Pisownia A w t. 2, 16, 84, 88 i 101-103 dowodzi, że układ graficzny z jednym wiązaniem ósemek był przemyślany przez Chopina.
 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 1-12

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

Łuki nad motywami w KG, Wa i Wf

!!! [miniatura z motywem t. 1-2]

Dodatkowe łuki w Wn

..

Łuki pod pięciolinią w t. 1-4 i 9-12 zostały dodane w Wn z pewnością przez adiustatora, podobnie w t. 12-14 i wielu innych. Tego typu dublowanie oznaczeń występuje bardzo rzadko w źródłach autentycznych.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 1

Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur

w KLI

!!!    miniat: pasek tekstowy "Exercice 1." krojem tytułowym.     To samo na kliszy zamiast tytułu i dedykacji

w Wf1

!!!   jak TGTU, ale J (inicjał LIszta)

w Wf2

!!!   TGTU: tytuł i dedykacja. W miniaturze mniejsza różnica wielkości i mniejszy odstęp między tytułem i dedykacją

w Wn1

Wn1a (→Wn2Wn3Wn4Wn5)

!!!  Douze Grandes Études A son ami F. Liszt w dwóch rządkach w miniaturze i na kliszy

w Wa2 (→Wa3)

!!!   Douze Grandes Etudes A ses amis J. Liszt et Ferd. Hiller w dwóch rządkach

w Wa4

!!!   Douze Grandes Etudes A F. Liszt et F. Hiller w 2 rządkach

..

W tekście głównym podajemy tytuł w brzmieniu przyjętym w Wf i potwierdzonym w autografach edycyjnych kilku Etiud (nr 5-8 i 12). Tytuł umieszczony w KLI, choć wcześniejszy, jest również autentyczny – Chopin sam określił tak jedną ze swych etiud w liście do przyjaciela – i odzwierciedla pragmatyczne podejście Chopina do kwestii nazw utworów (por. pierwotny tytuł Berceuse op. 57, "Warianty"). Z tego względu trudno przypuszczać, by rozbudowane tytuły Wn i Wa były czymś więcej niż tylko marketingowym chwytem wydawców, chętnie zresztą stosowanym także w innych gatunkach, np. walcach, w których do autentycznych tytułów dodawano różne przymiotniki: ‘grande’ w op. 18, 34, 42, ‘brillante’ w op. 34, ‘nouvelle’ w op. 42 (patrz też Etiudy op. 25).

Także dedykację podajemy w brzmieniu Wf (→Wn). Jej  rozszerzenie w Wa wydaje się być raczej pomysłem wydawcy, który jednak mógł to z Chopinem uzgodnić. Błędny inicjał imienia Liszta (J) pojawia się oprócz Wf1 (→Wa2Wa3) także w niektórych egzemplarzach Wf2 i Wn1

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn , Różne tytuły

t. 1

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

w KLI

!!!    miniat: pasek tekstowy "Exercice 2." krojem tytułowym.     To samo na kliszy zamiast tytułu i dedykacji

w Ao

!!!     Etude bez dedykacji

w Wf1

!!!   jak TGTU, ale J (inicjał LIszta)   !!!!UWAGA !!!!  miniatury w tym i dalszych wariantach jak w Etiudzie C nr 1

w Wf2

!!!   TGTU: tytuł i dedykacja. W miniaturze mniejsza różnica wielkości i mniejszy odstęp między tytułem i dedykacją

w Wn1

Wn1a (→Wn2Wn3Wn4Wn5)

!!!  Douze Grandes Études A son ami F. Liszt w dwóch rządkach w miniaturze i na kliszy

w Wa2 (→Wa3)

!!!   Douze Grandes Etudes A ses amis J. Liszt et Ferd. Hiller w dwóch rządkach (miniat jak w Etiudzie C nr 1)

w Wa4

!!!   Douze Grandes Etudes A F. Liszt et F. Hiller w 2 rządkach (miniat jak w Etiudzie C nr 1)

..

W tekście głównym tytuł i dedykację podajemy w niewątpliwie autentycznym brzmieniu przyjętym w Wf. Rozszerzenia zarówno tytułu (w Wn i Wa), jak i dedykacji (w Wa) pochodzą najprawdopodobniej od wydawców. Patrz Etiuda C nr 1, t. 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn , Różne tytuły