Wn3 - Drugie wydanie niemieckie


Wydawca: Fr. Kistner
Data: 1858
Numer wydawniczy: 2340|1020.1021.1022
Tytuł: Grand Concerto
Dedykacja: Monsieur Fréd. Kalkbrenner

W przygotowanym prawie 10 lat po śmierci Chopina Wn3 tekst Wn2 poddano gruntownej rewizji zarówno merytorycznej, jak i graficznej – zmieniono rozkład na strony i systemy, uporządkowano łuki i inne znaki artykulacyjne, ostatecznie przejrzano notację znaków chromatycznych.

Wiele wprowadzonych zmian to najprawdopodobniej trafne lub przynajmniej uzasadnione poprawki błędów i niedokładności, np.:

  • zmieniono i/lub uzupełniono łukowanie w t. 13-16, 46-47, 127, 142-144, 161, 192-193, 197-202, 223-225,
  • przesunięto niedokładnie umiejscowione znaki  w t. 16 i 20,
  • błędny łuk w t. 39 zastąpiono kropkami staccato,
  • uzupełniono brakujące jeszcze przygodne znaki chromatyczne, np.  podwyższający g1 na gis1 w t. 483
  • dodano szereg znaków ostrzegawczych, np. w t. 96, 215,
  • usunięto niepotrzebne znaki, np. kasowniki w t. 99
  • poprawiono błędne nuty – h2 na a2 w t. 181, dis3 na fis3 w t. 302,
  • uzupełniono pedalizację w t. 206-208, 249, 252,
  • zmieniono wzajemne rozplanowanie partii obu rąk w t. 253, co zdeterminowało niejednoznaczny rytm grupy 7 ósemek pr.r.,
  • dodano znaki  w t. 284, 286 i 299-301.

Oprócz tego wprowadzono jednak zmiany mniej uzasadnione źródłowo, a nawet zupełnie dowolne, np.:

  • zmieniono dolną nutę oktawy basowej w t. 75 na przednutkę;
  • dodano palcowanie w t. 75179432;
  • usunięto niedokładne i niekompletne łuki w t. 203-210;
  • zunifikowano początki łuków w figuracyjnej części przetworzenia, t. 408 i analog. (dodano też kropki staccato parom szesnastek poprzedzających łuki); podobny zabieg – dodanie znaku staccato i późniejsze rozpoczęcie łuku zastosowano w t. 99.

Popełniono również szereg błędów, np.:

  • pominięto łuki w t. 1-2, 238 (łuk przetrzymujący), 438-439.

Kilka błędów powtórzonych za Wn2 pozostało niepoprawionych, np. brak  przywracającego fis1 na końcu t. 484.

W kilku miejscach wprowadzono skrótowy zapis powtarzanych akordów lub tremoland, np. w t. 26-35, 99-102 i 111-114, 156-172.

Oryginał w: Biblioteka Narodowa, Warszawa
Sygnatura: Mus.III.109.314