mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 437-438

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuki od des1 w A

!!!   miniat: nic.                 TGTU

Całotaktowe łuki w Wn (→Wf→Wa)

EZnieU (2 łuki)
..

Łuki A są w tych taktach krótsze niż poprzednio, nadal jednak zaczynają się na 2. mierze taktu, czego nie powtórzono w wydaniach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 445-446

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk A

!!!   miniat: 3. miara 465 + 2 miary 466, tylko górna 5-linia.               EZnieU

Łuk w Wn (→Wf)

EZTU (lewy koniec)

2 łuki w Wa

EZnieU1 (łuk 465 + lewy koniec 466)
..

Trudno przypuszczać, by Chopin rzeczywiście chciał zakończyć łuk przed 2. miarą t. 466. Łuk jest przypuszczalnie niedokończony, być może dla uniknięcia skrzyżowania z przenośnikiem oktawowym. Poprowadzony dalej łuk Wn (→Wf) był najprawdopodobniej korygowany, i to przypuszczalnie przez Chopina, co potwierdza naszą ocenę łuku A jako niedokładnego. W Wa każdy z tych taktów objęty jest osobnym łukiem, co można tłumaczyć niedokładnym odczytaniem Wf lub adiustacją, np. przez analogię do t. 425-426.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Autentyczne korekty Wn , Korekty łuków Koncertu f w Wn1

t. 449-451

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

2 łuki w A (interpretacja kontekstowa) i Wn2

!!!   miniat: jak widać (ta co w 409-419)           EZTU oba

3 łuki w Wn1 (→Wf)

EZnieU 

3 łuki w Wa

EZnieU 449 + EZnieU1 450-1
..

Koniec łuku rozpoczynającego się w t. 449 jest w A niedokładny, o czym przekonuje chociażby porównanie z następną, identyczną figurą (patrz też t. 409-419). Wn1 (→Wf→Wa) przekazują dosłowne odczytanie tego łuku, jednak interpretację kontekstową, przyjętą przez nas w tekście głównym, uwzględniono w Wn2. Podział następnego łuku w t. 450 to dowolność Wn1 (→Wf) – mimo przejścia na nową stronę notacja A jest jednoznaczna. Przedłużenie w Wa pierwszego z dwóch łuków, powstałych w wyniku tego podziału, złagodziło skutki błędu Wn1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa

t. 451-453

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk A

!!!   miniat: ta co 419-420.                    EZTU

2 łuki w Wn1 (→Wf→Wa)

EZnieU

2 łuki w Wn2

EZnieU1
..

Wn1 (→Wf) ma w t. 451-452 dwa całotaktowe łuki, co jest typowym przeinaczeniem łukowania A. Ponieważ jednak na początku t. 453 (w nowej linii) wydrukowano dokończenie łuku, przyjmujemy, że łuk z t. 452 dochodzi – zgodnie z A – do 1. ćwierćnuty t. 453. Tak też to odtworzono w Wa. W Wn2 zastosowano dowolny podział łuku przed 2. miarą t. 452, tak jak w pozostałych analogicznych taktach. W tekście głównym podajemy łuk A, niewątpliwie jedyny autentyczny.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 453-462

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuki od 2. miary taktu w A i Wn2

!!!   miniat: nic.               TGTU (4 łuki)

Łuki od 1. miary w Wn1 (→Wf→Wa)

EZnieU
..

Całotaktowe łuki l.r. w t. 453-454 i 461-462 to typowa niedokładność Wn1 (→Wf→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn