Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Łuki

t. 419-420

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk A

!!!   miniat: 2 ostatnie miary 419 + 2 pierwsze miary 420, tylko górna 5-linia, bez widełek.                    EZTU (lewy koniec)

3 łuki w Wn1

EZnieU (2 łuki + lewy koniec)

2 łuki w Wf (→Wa) i Wn2

EZnieU2 + lewy koniec EZnieU 420

..

Podział wyraźnego łuku A na 3 części to przykład daleko posuniętej niedbałości, z jaką traktowano Chopinowskie łukowanie w Wn1. Nie jest natomiast jasne, czy połączenie dwóch pierwszych z tych łuków w Wf (→Wa) to skutek zwykłej niedokładności czy świadomej decyzji sztycharza. Takie same łuki ma również Wn2, co w tym wypadku jest niewątpliwie celowym działaniem – łukowanie to wprowadzono we wszystkich analogicznych miejscach. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 420-421

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuki A (interpretacja kontekstowa) i Wn2

!!!   miniat: 3. miara 420 + dwie miary 421, tylko górna 5-linia, bez widełek.                        EZTU (prawy koniec 420, dokończenie 421 i łuk 421-2)

Łuki Wn1 (→WfWa)

EZnieU1 (prawy koniec 420 i łuk 421-2)

..

W A t. 420 jest ostatnim na stronie, a napisany z rozmachem łuk wyraźnie wskazuje na kontynuację w następnym takcie. W t. 421 dokończenie łuku nie zostało jednak wpisane, co mogło utwierdzić sztycharza Wn1 w jego całotaktowym myśleniu (NB. ślady poprawek widoczne w t. 420 i 421 sugerują, że każdy z tych taktów był początkowo objęty jednym łukiem; błędny podział łuku na początku t. 421 został następnie skorygowany – być może przez Chopina – do wersji zgodnej z A). W Wn2 prawidłowo odtworzono intencję Chopina zawartą w A.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Korekty łuków Koncertu f w Wn1

t. 423-424

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk w t. 423-424 w A (→Wn)

!!!   miniat: nic.                       EZTU

Łuk w t. 423 w Wf

EZnieU1 423

2 łuki w Wa

EZnieU1 oba

..

Część łuku, przypadająca na pierwszy w nowej linii t. 424, została przeoczona w Wf. Ten wyraźny brak został w Wa uzupełniony poprzez dodanie w tym takcie osobnego łuku.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf

t. 430-433

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Podwójne łuki w A i Wn2

!!!   miniat: 3. ćwierćnuta 430 i pierwsza 431, tylko dolna 5-linia, bez pedału.                       TGTU (na kliszy 3 (4) górne łuki)

Pojedyncze łuki w Wn1 (→WfWa)

Tu pusta klisza 

..

Sztycharz Wn1 (→WfWa) przypuszczalnie uznał podwójne łuki za niepotrzebną komplikację. Por. t. 472-480.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 433-437

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuki od des1 w A

!!!   miniat: nic.                 TGTU

Całotaktowe łuki w Wn (→WfWa)

EZnieU (4 łuki)

..

Zasięg czterech kolejnych łuków l.r. w A może sprawić kłopot przy odczytaniu – linie są pisane z rozmachem i krzyżują się z widełkami  i . Niedokładny jest zwłaszcza pierwszy łuk, w którym wątpliwy jest zarówno moment  rozpoczęcia, jak i zakończenia. Porównanie wszystkich czterech pozwala jednak stwierdzić, że łuki biegną zawsze od półnuty des1 do początku następnego taktu i w takiej postaci podajemy je w tekście głównym. Całotaktowe łuki wydań, choć niezgodne z A, mogły być wszakże zaakceptowane przez Chopina, gdyż jeśli uwzględnić autentyczne wartości rytmiczne, akcenty i pedalizację, to łuki mogą wpływać na wykonanie tylko w nieznacznym stopniu. Podobnie w t. 437-438.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A