mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 379-380

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Bez łuków w A

!!!   miniat: te 2 takty, tylko dolna 5-linia.             Tu pusta klisza 

Łuki w Wn1 (→Wf)

w każdym takcie pod grupami ósemek, czyli 4 + 6

Łuk w Wa i Wn2

2-taktowy
..

Trudno przypuścić, by łuki l.r. pojawiające się w Wn1 (→Wf) mogły być w tej formie dodane przez Chopina – są sprzeczne z autentycznym łukiem pr.r., a ich zakresy pokrywają się z wiązaniami grup ósemek. Najprawdopodobniej więc jest to adiustacja, co podważa także wiarygodność łuków dodanych w Wn1 w poprzednich dwóch taktach. Adiustatorzy Wa i Wn2 zastąpili je dwutaktowym łukiem wzorowanym na łuku pr.r., uprecyzyjnia to notację, ale nie wynika z zapisu A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 381-385

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Bez łuku w A (→Wn1→Wf)

!!!   miniat: nic.                   Tu pusta klisza 

Łuk do t. 384 w Wa

dołem w obu linijkach, jak TGTU pr.r. (od początku 381 do końca 384)

Łuk do t. 385 w Wn2

jak war. 22, tylko dłuższy, do 1. ósemki 385
..

Łuki l.r., dodane w Wa i Wn2 a będące powtórzeniem odpowiedniego łuku pr.r., są z pewnością dziełem adiustatorów. Ich zgodność z intencją Chopina nie jest jednak całkiem wykluczona – patrz t. 376-377 i 384-385, a także 385-387 i 387-388.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 384-385

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuki A

!!!   miniat: 2 ostatnie ósemki 384 i 4 nuty 385, tylko górna 5-linia, bez dynamiki.                          EZTU (łuk 384 i lewy koniec 385)

Łuki Wn

EZnieU 384-5 + EZTU (lewy koniec 385-6)

Łuki Wf (→Wa)

EZTU 384 + EZnieU1 (lewy koniec 385-6)
..

W tekście głównym podajemy łuki A, niebudzące zastrzeżeń źródłowych ani muzycznych. Wersję Wn można jednak uważać za co najmniej równorzędną:

  • niedokładność, polegająca na wysztychowaniu łuku niezgodnego z podziałem na takty lub grupy, jest czymś w Wn1 praktycznie niespotykanym, co mimo braku widocznych śladów poprawek czyni korektę Chopina bardzo prawdopodobną. Na korektę łuków może też wskazywać łukowanie Wf (→Wa), odtwarzające być może stan Wn1 sprzed ostatniej fazy poprawek;
  • taki układ łuków wpisał Chopin w analogicznych t. 40-41.

Za przyjęciem pisowni A przemawiają następujące argumenty:

  • czytelny, jednoznaczny zapis;
  • brak w tych taktach oznaczeń dynamicznych, podkreślających początek wznoszącego pasażu – por.   w t. 40-41. Krótszy łuk A sugeruje, że w t. 385 rozpoczyna się nowa myśl, co w pewnym stopniu rekompensuje ten brak.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Autentyczne korekty Wn

t. 385-387

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Bez łuku w A (→Wn1→Wf)

!!!   miniat: od des do b 385, tylko dolna 5-linia.           Tu pusta klisza 

Łuk Wa

dołem, 2 takty (385-6)

Łuk Wn2

dołem, od 16ki f 385 do des3 387
..

Łuk l.r., będący powtórzeniem odpowiedniego łuku pr.r., to z pewnością dodatek adiustacji Wa i Wn2. W przypadku Wn2, w którym łuk pr.r. ma taki sam zasięg jak w A, zgodność tego uzupełnienia z intencją Chopina nie jest całkiem wykluczona – patrz t. 376-377.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 386-387

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk do t. 387 w A i Wn2

!!!   miniat: 3 ostatnie ósemki 386 i 1. ósemka 387, tylko górna 5-linia, bez dynamiki i con forza.               EZTU (prawy koniec)

Krótszy łuk w Wn1 (→Wf→Wa)

EZnieU
..

Skrócenie łuku to typowa niedokładność sztycharza Wn1 (→Wf→Wa), poprawiona na podstawie A w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn