Artykulacja, akcenty, widełki
- « Poprzednia
- 1
- …
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- Następna »
t. 433
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Kropka w Wa to najprawdopodobniej pomyłka sztycharza, który za znak staccato uznał kropkę kończącą w Wf skrót Ped. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wa |
|||||
t. 433-438
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Akcenty w A, choć niezbyt duże, mają jednak na ogół kształt typowy dla akcentów długich (z wyjątkiem znaku w t. 437). Odtworzenie ich w wydaniach jako krótkich jest wszakże zrozumiałe w tym wypadku. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn |
|||||
t. 439
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Akcent w A można interpretować zarówno jako krótki, jak i długi. Zdaniem redakcji bardziej prawdopodobne jest użycie krótkiego akcentu – górne, krótsze ramię, pisane jako pierwsze, wydaje się lepiej oddawać zamysł Chopina. Znak jednak odczytano w ten sposób tylko w Wn2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wn |
|||||
t. 439
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Dodany w Wa akcent na półnucie d1 to zapewne adiustacja (ujednolicenie z poprzednimi taktami), choć ze względu na podobieństwo taktów nie można także wykluczyć pomyłki. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa |
|||||
t. 440
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- Następna »