Artykulacja, akcenty, widełki
- « Poprzednia
- 1
- …
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- …
- 24
- Następna »
t. 407
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Akcent w A wydaje się być krótki, wrażenie mogło być jednak inne, gdy główka półnuty nie była jeszcze pogrubiona. Możliwe więc, że właśnie akcent w Wn1 (→Wf), wyraźnie dłuższy od akcentów w t. 401-402, odtwarza proporcje akcentu i główki nutowej przed jej pogrubieniem, a więc zapisane ręką Chopina,. Ponieważ akcent długi wydaje się tu bardziej na miejscu, w tekście głównym podajemy znak w postaci odczytanej przez Wn1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wn |
|||||||||||||
t. 410-419
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
W A znaki staccato na początku t. 410-411 i 418-419 (w partii pr.r.) to wyraźne kliniki – por. kropki w partii l.r. W wydaniach odtworzono je jako kropki (tak jak w całym Koncercie), przy czym w t. 410 przeoczono znak w Wa, a w t. 418 – w Wf (uzupełniony w Wa). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa , Kliniki |
|||||||||||||
t. 412
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Chopinowski akcent długi odczytano w Wn1 jako widełki , znacznie zwiększając zasięg znaku. W Wf (→Wa) końce znaku powiązano z jedynymi nutami w takcie, co wydłużyło go jeszcze bardziej. Długość znaku w Wn2, liczona w relacji do ósemek pr.r., odpowiada w zasadzie zapisowi A, jednak proporcje w stosunku do tercji l.r. są inne – znak w Wn2 sięga za połowę dystansu między nimi i kojarzy się znacznie bardziej ze znakiem diminuendo niż znak w A. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf |
|||||||||||||
t. 413-421
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Klinik na początku t. 413 został odtworzony w Wn jako kropka. W Wf (→Wa) znak przeoczono. Brak znaku staccato w analogicznym t. 421 to z pewnością niedopatrzenie Chopina – takt ten jest pierwszy na nowej stronie A, co bardzo często wiązało się z różnego rodzaju niedokładnościami zapisu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładności Wn , Kliniki , Niedokładności A |
|||||||||||||
t. 414-415
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Nie jest pewne, jakich znaków staccato Chopin użył w A na początku tych taktów. Znak w t. 414 wydaje się być niewielkim klinikiem, ten w t. 415 – raczej kropką. Przy powtórzeniu tego fragmentu, Chopin wpisał tylko jeden znak – kropkę w t. 454. Zdaniem redakcji, można bezpiecznie założyć, że Chopin miał na myśli jeden rodzaj znaków. Za klinikami przemawia podobieństwo rytmiczne tych taktów do t. 409-410, w których użycie kliników nie budzi większych wątpliwości. Z drugiej strony, różnica artykulacji między tymi parami taktów wydaje się uzasadniona różnicą harmoniczną, zwłaszcza zmianą trybu z majorowego na minorowy. W tej sytuacji za odpowiadające intencji Chopina można uznać zarówno kropki, jak i kliniki. Brak znaków staccato w Wn1 (→Wf→Wa) to niewątpliwe przeoczenie, zaś w Wn2 dodano kropki. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Kliniki |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- …
- 24
- Następna »