Artykulacja, akcenty, widełki
t. 415-416
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Zapisane w A, trzy wyraźne akcenty długie odtworzono w Wn1 – bez widocznego powodu – w sposób wyraźnie zróżnicowany. W Wf przywrócono jednak notację A, w czym można upatrywać korekty Chopina. Zarówno w Wa, jak i w Wn2, Chopinowskie akcenty długie odtworzono jako zwykłe, krótkie akcenty. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Adiustacje Wf |
||||||
t. 420
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
W tym miejscu akcent długi odtworzono w Wn1 prawidłowo, jednak w Wf (→Wa) zastąpiono go przez zwykły, krótki akcent, a w Wn2 – przez widełki , tej samej długości jak w t. 412. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
||||||
t. 429
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Nie jest jasne, czy Chopin miał tu na myśli akcent długi, podkreślający ostatni akord kadencji, czy krótkie , związane z pasażem rozpoczynającym czterotaktową, falującą sekwencję. W tekście głównym skłaniamy się do pierwszej interpretacji. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne zagadnienia: Akcenty długie |
||||||
t. 430
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Pominięcie w Wn1 (→Wf→Wa) widełek to z pewnością przeoczenie sztycharza. Znak dodano w Wn2 na podstawie A. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn |
||||||
t. 431
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Znak, postawiony w A na początku tego taktu, można odczytywać jako akcent długi na wzór t. 429 lub jako , jak w zbliżonych pod względem struktury t. 477 i 479. W tekście głównym uwzględniamy tę drugą możliwość, zgodnie ze sposobem, w jaki odtworzono ten znak w Wn. Brak znaku w pozostałych wydaniach to zapewne skutek przeoczenia. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne zagadnienia: Akcenty długie |