


Artykulacja, akcenty, widełki
t. 415-416
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Zapisane w A, trzy wyraźne akcenty długie odtworzono w Wn1 – bez widocznego powodu – w sposób wyraźnie zróżnicowany. W Wf przywrócono jednak notację A, w czym można upatrywać korekty Chopina. Zarówno w Wa, jak i w Wn2, Chopinowskie akcenty długie odtworzono jako zwykłe, krótkie akcenty. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Adiustacje Wf |
||||||
t. 420
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
W tym miejscu akcent długi odtworzono w Wn1 prawidłowo, jednak w Wf (→Wa) zastąpiono go przez zwykły, krótki akcent, a w Wn2 – przez widełki kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
||||||
t. 429
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Nie jest jasne, czy Chopin miał tu na myśli akcent długi, podkreślający ostatni akord kadencji, czy krótkie kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne zagadnienia: Akcenty długie |
||||||
t. 430
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Pominięcie w Wn1 (→Wf→Wa) widełek kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn |
||||||
t. 431
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Znak, postawiony w A na początku tego taktu, można odczytywać jako akcent długi na wzór t. 429 lub jako kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne zagadnienia: Akcenty długie |