A
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 407

Krótki akcent w A (odczyt dosłowny), Wa i Wn2

!!!   miniat: nic.                        EZnieU

Akcent długi w A (możliwa interpretacja) i Wn1 (→Wf)

EZTU

Akcent w A wydaje się być krótki, wrażenie mogło być jednak inne, gdy główka półnuty nie była jeszcze pogrubiona. Możliwe więc, że właśnie akcent w Wn1 (→Wf), wyraźnie dłuższy od akcentów w t. 401-402, odtwarza proporcje akcentu i główki nutowej przed jej pogrubieniem, a więc zapisane ręką Chopina,. Ponieważ akcent długi wydaje się tu bardziej na miejscu, w tekście głównym podajemy znak w postaci odczytanej przez Wn1.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.