Łuki
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 19
- Następna »
t. 12
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Łuk dodany w Wn1 (→Wf→Wa), wyraźnie niepasujący do faktury akompaniamentu, jest z pewnością pomyłkowy, co spowodowało pominięcie go przez adiustatora Wn2, sprawdzającego przede wszystkim zgodność tekstu z A. Jeśli chodzi o A, to jeden z dwóch łuków łączących przeduntkę z nutą f wydaje się zbędny, aczkolwiek Chopin mógł chcieć pokazać, że przednutka dotyczy obu głosów na 3. mierze taktu. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
|||||||||||
t. 13
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Kreślenia zmusiły Chopina do ponownego zapisania partii l.r. na sąsiedniej pięciolinii. W nowym zapisie 1. połowy taktu łuk obejmuje tylko trzy ósemki (od drugiej). Nad skreśloną pierwotną wersją pozostał jednak łuk obejmujący cztery ósemki, tak iż teoretycznie można się zastanawiać, który z nich – a może oba? – jest obowiązujący. Możliwy do odczytania pierwotny zapis pokazuje, że zmiany dotyczyły tylko nuty basowej, którą początkowo było As, co tłumaczy objęcie całej figury jednym łukiem. Po przeniesieniu basu oktawę niżej można uznać za pewnik, że Chopin zostawił dłuższy łuk tylko przez nieuwagę. Tak to też zinterpretowano w Wn2, jednak w Wn1 (→Wf→Wa) przyjęto półtaktowy łuk. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności A |
|||||||||||
t. 13
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Proponujemy dodanie łuku na podstawie porównania z analogicznymi t. 32 i 81. Uzupełnienie takie – zapewne na tej samej podstawie – wprowadzono już w Wa. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa |
|||||||||||
t. 14-15
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Łuk A rozpoczyna się niewątpliwie od 2. ósemki taktu, tak więc jego wcześniejsze rozpoczęcie w Wn1 (→Wf) zapewne jest błędem. Nie jest natomiast jasne, do której nuty łuk A ma sięgać. Porównanie z dwoma analogicznymi sytuacjami (t. 33 i 82), oraz stosowane przez Chopina w całej tej części artykulacyjne wyodrębnianie nut basowych przechylają szalę na stronę zakończenia łuku wraz z ostatnim akordem taktu. To przyjęte w tekście głównym odczytanie ma również Wn2. W Wn1 łuk w t. 14 kończy się podobnie, ale w t. 15 widoczne są ślady usuwania łuku dochodzącego do 1. ósemki. Tłumaczy to doprowadzenie w Wf łuku z t. 14 aż do początku t. 15. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
|||||||||||
t. 14
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
W 2. połowie taktu w Wn1 początkowo wydrukowano błędny łuk, biegnący od ćwierćnuty b2 do następnego taktu (najprawdopodobniej zamiast zapisanego w A łuku biegnącego od h2). Z czasem ślady usuwania błędnego łuku stały się bardzo widoczne, tak iż już w Wn1a miejsce to wysztychowano na nowo. Jednak zamiast usunąć ślady pierwotnego łuku, zastąpiono go krótszym, sięgającym tylko do h2. Łuk ten dodano też w Wa2 (→Wa3). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy wynikające z poprawek , Błędy Wn , Autentyczne korekty Wn |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 19
- Następna »