mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 64-69

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

W obejmującej te takty końcowej części recytatywu Chopin pominął w A (→Wn1) większość oznaczeń grup nieregularnych – wpisał jedynie '7' nad partią pr.r. w t. 65 i 66. W pozostałych wydaniach dokonywano uzupełnień w tym zakresie, przy czym liczby dodane w Wf (→Wa) w t. 64 ('12') i 69 ('21') traktujemy jako autentyczne. W Wn2 dodano wszystkie formalnie potrzebne oznaczenia. Uzupełnienia wprowadzamy także w tekście głównym, pomijając nawiasy w sytuacjach oczywistych (wyodrębnione graficznie triole i oznaczenia pominięte tylko w partii l.r.). Jedyną mniej oczywistą sytuację – w t. 64 – omawiamy osobno.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 64

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

W Wf pominięto  ostrzegawczy przed g.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Znaki ostrzegawcze

t. 64

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

Struktura ośmionutowej figury na 4. mierze taktu nie została w A (→Wn1→Wf→Wa) dookreślona liczbami. Zdaniem redakcji, nie ulega wątpliwości, że układ ma tu być taki sam, jak w t. 62, w którym najprawdopodobniej autentyczne oznaczenia zostały dodane w korekcie Wf. Odmienne rozumienie tej figury oznaczono liczbą '11' w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 64

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Bez łuków w A

!!!   miniat: na wzór Wa i U.           Tu pusta klisza 

Łuki w Wn1

EZnieU1

Łuk w Wf

EZnieU1 łuk tylko l.r. (ale na miniat. nuty obu rąk!)

Łuki w Wa

EZTU

Idem, tylko pr.r.

EZTU tylko pr.r.

Łuki Wn2

EZnieU

Idem, tylko pr.r.
..

Łukowanie trzech pierwszych miar taktu stanowi trudny problem redakcyjny. Brak znaków w A trzeba uznać za niedokładność – jest to jedyny pozbawiony łuków fragment recytatywu. Łuki Wn1 zostały prawdopodobnie dodane z inspiracji Chopina, ale ze względu na różnice pomiędzy rękami trudno przypuszczać, by dokładnie odpowiadały jego intencji (za racjonalną próbę odczytania tej intencji można uznać łuki Wn2). Także pominięcie łuku pr.r. w Wf może wskazywać na korektę Chopina – być może celem jej były łuki takie jak w Wa.
Propozycja tekstu głównego bazuje na próbie odczytania zamysłu Chopina podjętej w Wa, z uwzględnieniem konwencji łukowania jedynie pr.r., co w tej części recytatywu przeważa w notacji A (por. t. 57-61).

Jeśli w t. 64 wybrano wersję z akompaniamentem harmonicznym, to tutaj należy wybrać wersję bez łuków lub jedną z wersji z łukami tylko w pr.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn

t. 64-65

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuki A

!!!   miniat: nic.           TGTU

Idem, tylko pr.r.

Krótsze łuki w Wn (→Wf→Wa)

tylko do ostatniej nuty w t. 64

Idem, tylko pr.r.
..

W A oba łuki doprowadzone są do początku t. 65, mimo to w Wn (→Wf→Wa) objęto nimi tylko 4. miarę t. 64. W tekście głównym zachowujemy pisownię A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn