mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 62

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

Notacja znaków chromatycznych jest w tym takcie mniej staranna. Oczywistą pomyłką jest pominięcie w A  obniżającego g na ges w grupie 9 nut l.r.; znak dodano już w Wn1 (→Wn2,Wf→Wa). Brak w części źródeł  przed 2. nutą l.r. na 4. mierze taktu wynika z odmiennej konwencji obowiązywania znaków przygodnych – Chopin w A skreślił ten znak, uważając za obowiązujący  przed ćwierćnutą na 3. mierze. Natomiast niewątpliwym przeoczeniem jest brak w A (→Wn→Wf) bemoli obniżających g1(2) na ges1(2) na 4. mierze taktu – o tym, że Chopin musiał tu słyszeć ges, przekonuje nieprzerwane występowanie tych nut od końca t. 57 i użycie kasowników ostrzegawczych przed G i g na początku t. 64. Notację w pełni poprawną i zgodną ze współczesnymi konwencjami ma tylko Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Poprawki A , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Ostatni znak przykluczowy

t. 62

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

W A (→Wn1) nie ma cyfr precyzujących liczbę nut w liczącej 8 nut grupie nieregularnej, zostały one jednak dodane – prawdopodobnie przez Chopina – w korekcie Wf (→Wa). W Wn2 całą grupę oznaczono liczbą 11, co choć teoretycznie możliwe, wydaje się jednak mało prawdopodobne jako zamierzone przez Chopina – rytm taki, mało naturalny i trudny do ścisłego wyobrażenia, w praktyce niewiele się różni od wersji Wf (różnice długości odpowiadających sobie nut w obu podziałach nie przekraczają 10%).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 62-63

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

3 łuki w A

4 łuki w Wn (→Wf→Wa)

3 łuki proponowane przez redakcję
..

Jeden z łuków rozpoczynających się w A na 4. mierze taktu jest prawdopodobnie niedokładny – mimo iż w tej części recytatywu nie wszystkie łuki pr.r. są powtarzane w l.r., nie wydaje się, by Chopin chciał mieć w tym samym fragmencie odmienne łuki w każdej z rąk. Biorąc pod uwagę, że w podobnej sytuacji dwa takty później Chopin doprowadził oba łuki do kulminacyjnej nuty na początku taktu, w tekście głównym proponujemy przedłużenie łuku pr.r. W wydaniach skrócono łuk l.r., a ponadto na 2. mierze taktu łukiem objęto tylko grupę trzydziestodwójek i dodano podobny łuk w l.r.

Jeśli w t. 53 wybrano wersję z akompania­men­tem harmonicznym, to tutaj należy wybrać jedną z wersji z łukiem tylko w pr.r.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 63

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

W tekście głównym dodajemy kasowniki ostrzegawcze przed przednutkami. Chopin użył ich również, ale dopiero na początku t. 64.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 63

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

Zachowujemy wpisane w A podwójne bemole nad znakami , mimo że nie są one formalnie konieczne. W Wn1 (→Wf→Wa) nie uwzględniono ich. Ponadto we wszystkich wydaniach pominięto wężyki po znakach , a w Wn1 (→Wf→Wa) także sam znak  w partii l.r. (ten ostatni znak jest zresztą niewidoczny w A, w którym jego obecność wynika jednak w sposób niebudzący wątpliwości z wpisanego wężyka i ).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze