Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 42

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

W A brak  przed dolną nutą oktawy. Oczywistą niedokładność poprawiono w Wn (→WfWa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 42

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

Na końcu taktu w tekście głównym dodajemy bemole przywracające B1-B po Heses1-Heses w wyciągu partii orkiestry. Chopin i adiustatorzy wydań być może uważali je za zbędne – w partii solowej, rozpatrywanej osobno, nie są wszak potrzebne. W dwóch następnych taktach tego typu uzupełnienia wprowadzono jednak w Wf (→Wa) mimo braku bezpośredniego następstwa różnych nut na tej samej wysokości.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 42-44

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łukowanie A, interpretacja kontekstowa

Inna interpretacja A

Łukowanie Wn1

Łukowanie Wf

Łukowanie Wa

Łukowanie Wn2

Łukowanie proponowane przez redakcję

..

Łukowanie pr.r. jest w A niedokładne i niejasne:

  • nie wiadomo, czy drugi łuk w t. 42 dotyczy trzydziestodwójek partii solowej, czy ćwierćnut partii orkiestry, a niewykluczone, że w oczach Chopina pełnił on podwójną funkcję; w każdym wypadku łuk wydaje się za krótki;
  • nie jest jasne, czy łuk na początku t. 44 jest tylko pomyłką, czy sygnalizuje zamysł przedłużenia łuku w poprzednim takcie; uważamy tę drugą możliwość za bardziej prawdopodobną.

Łuki A zostały w t. 42 pominięte w Wn1 (→WfWa), jednak w Wa dodano równoległe łuki na ostatniej mierze taktu – jest to zapewne adiustacja wydawcy. Natomiast łuk nad trzydziestodwójkami w t. 43 mógł być w Wn dodany przez Chopina; jego początek jest z pewnością niedokładny, co poprawiono w Wf (→Wa) i Wn2. Łuk ten – w wersji Wf – uwzględniamy w tekście głównym, będącym poza tym interpretacją łuków A.
Łuk Wf na początku t. 44 jest prawdopodobnie pomyłkowy.
Łukowanie Wn2 to wynik dowolnej reinterpretacji zapisu A.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Poprawki A , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn , Adiustacje Wf

t. 42-44

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuk w t. 43 w A

!!!   miniat: nic.         Tu łuk tylko w t. 43

Bez łuków w Wn1 (→WfWa)

3 łuki w Wn2

TGTU

..

W tekście głównym proponujemy uzupełnienie łuków l.r. w t. 42 i 44 na wzór autentycznego łuku w t. 43. Biorąc pod uwagę obecność łuków pr.r. we wszystkich trzech taktach, brak łuków l.r. musi być uznany za niedokładność. Łuki dodano już w Wn2.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 42

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Akcent w A

!!!   miniat: nic.             TGTU

Bez znaku w Wn (→WfWa)

..

Brak akcentu w wydaniach to niemal na pewno skutek nieuwagi sztycharza Wn1, który pominął w tym takcie także łuki. Por. też t. 44.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wn